Boris Niemcow

Boris Niemcow (ros. Борис Ефимович Немцов, ur. 9 października 1959 w Soczi, zm. 27 lutego 2015 w Moskwie) – rosyjski polityk. Działacz demokratyczny.

Rodzicami Borisa byli Jefim Dawydowicz Niemcow i Dina Jakowlewna Niemcowa (z domu Ejdman). Matka jest Żydówką.

Z wykształcenia fizyk, w 1981 ukończył Wydział Radiofizyki w Państwowym Uniwersytecie im. N. Łobaczewskiego w Niżnym Nowogrodzie i następnie pracował naukowo w Gorkowskim Naukowo-Badawczym Instytucie Radiofizyki.

Od 1988 do 1990 udzielał się w ruchu ekologicznym, a w 1990 został wybrany na deputowanego Rosji. W sierpniu 1991 został nominowany na stanowisko przedstawiciela prezydenta Rosji w obwodzie niżnonowogrodzkim, a trzy miesiące później - w listopadzie - prezydent Boris Jelcyn mianował go na szefa administracji obwodu (późniejsze stanowisko gubernatora). W grudniu 1995 - tym razem w wyniku wyborów - ponownie został gubernatorem i na tym stanowisku pozostał do 1997. Od 17 marca 1997 do 28 sierpnia 1998 był wicepremierem w rządach Wiktora Czernomyrdina i Siergieja Kirijenki. W okresie od 24 kwietnia 1997 do 20 listopada 1997 (rząd Czernomyrdina) zajmował również stanowisko ministra paliw i energetyki. Był liderem partii Sojusz Sił Prawicowych oraz współzałożycielem Republikańskiej Partii Rosji – Partii Narodowej Wolności[1]. W 2008 r. kandydował na urząd prezydenta.

W latach 2011-2012 współorganizował w Moskwie protesty po wyborze na prezydenta Władimira Putina i kontrolowaną przez niego w wyborach parlamentarnych partię Jedna Rosja.

Był zwolennikiem liberalnych reform gospodarczych oraz przeciwnikiem aneksji Krymu przez Rosję.

27 lutego 2015 został zastrzelony w centrum Moskwy przez nieznanych sprawców. Jego pogrzeb odbył się 3 marca 2015 na cmentarzu Trojekurowskim w Moskwie.

7 marca 2015 dyrektor FSB Aleksandr Bortnikow poinformował o zatrzymaniu dwóch podejrzanych o zabójstwo opozycjonisty. Są to Czeczeni Anzor Gubaszew i Zaur Dadajew. Dzień później sąd nakazał aresztowanie ich oraz trzech innych podejrzanych: brata Anzora – Szagida Gubaszewa, Tamierłana Eskierchanowa i Chamzata Bachajewa. Spośród wszystkich do winy przyznał się jedynie Dadajew, jednak chwilę potem odwołał swoje zeznania oświadczając, że podczas przesłuchania był torturowany.

Boris Niemcow miał czworo dzieci.