Sebastian Piskorski

Sebastian Piskorski (ur. 1636, zm. 18 sierpnia 1707) – tłumacz, poeta, pisarz religijny, prawniczy, panegirysta, rektor Akademii Krakowskiej w latach 1693-1699.

Jego ojciec, Marcin, osiedlił się w Skawinie z początkiem XVII w. Sebastian Piskorski ukończył studia w 1660 roku na Akademii Krakowskiej i uzyskał stopień bakałarza. W roku 1664 został doktorem prawa. Studia kontynuował w Padwie i Rzymie. Pełnił obowiązki nauczyciela kolejno: Stanisława Szembeka, królewiczów Sobieskich i 2 Radziwiłłów, siostrzeńców Sobieskiego. W 1676 roku przyjął święcenia kapłańskie. Patronował budowie kościoła św. Anny w Krakowie. W latach 1677-1691 zbudował w Grodzisku zespół architektoniczno-rzeźbiarski zwany potocznie pustelnią Błogosławionej Salomei. W roku 1692 został kanonikiem krakowskim. Pełnił także funkcję podkanclerza. Był profesorem prawa i znawcą sztuki.

Twórczość

• Quaestio juridica de foro et poenis saecularium in criminibus mixti fori (1672), drukarnia Schedeliana, (pytania i konkluzje z prawa kryminalnego dla przejścia do kolegium prawników)
• Błogosławiona Kunegunda panna, królewna węgierska, monarchini polska, Kraków 1684, drukarnia Akademicka, wyd. następne: Kraków 1691
• Flores vitae B. Salomeae virginis, principis Poloniae, reginae Haliciae, ordinis S. Clarae primae in Polonia fundatricis, Kraków 1691, drukarnia Akademicka, (zawiera od karty Hy – osobne dzieło pt. Flosculi Sacrae Eremi, B. Salomeae virginis... – dokładny opis pustelni między Ojcowem a Pieskową Skałą w jęz. polskim i łacińskim); wyd. następne: Kraków 1734 (tu także Flosculi...); Warszawa 1735 (druk identyczny z edycją 1734)
• Leges scholis ecclesiarum, jurisdictioni rectorali, Almae Universitatis Studii Generalis Cracov. subiectis, Kraków, drukarnia Akademicka (z przedmową z marca 1695 podpisaną przez S. Piskorskiego)
• Kazania na Dni Pańskie, Kraków 1706, drukarnia Akademicka

• Żywoty ojców abo dzieje i duchowne powieści starców, zakonników, pustelników wschodnich, Kraków 1668, drukarnia Akademicka; tu m.in. Historia budująca, czyli żywot świętych Barlaama pustelnika i Jozafata, króla indyjskiego; tekst polski Historii.., wyd. krytyczne J. Janów pt. "Żywot Barlaama i Jozafata", Lwów 1935, Zabytki Piśmiennictwa Polskiego, t. 6; (Vitae patrum, przypisywane św. Hieronimowi, tłumacz korzystał z edycji lugduńskiej z 1512 i edycji Rosweyde'a z 1618 lub 1628)