Wacław Zaleski

Wacław Michał Zaleski herbu Dołęga, pseudonim Wacław z Oleska (ur. 18 września 1799 w Olesku, zm. 24 lutego 1849 w Wiedniu) – polski folklorysta, poeta, pisarz, krytyk literacki i działacz społeczny, austriacki gubernator Galicji. Wykładowca Uniwersytetu Lwowskiego z zakresu geometrii praktycznej

Jako poeta wydał kilka utworów patriotycznych, m.in. Otucha, Wzbudzenie, Znak, a także trzyaktową tragedię Młody adwokat. Przekładał też dumki ruskie. W 1833 roku wydał we Lwowie Pieśni polskie i ruskie ludu galicyjskiego. Publikacja ta zyskała wysoką ocenę recenzentów: Augusta Bielowskiego, A. Rościszewskiego i Konstantego Słotwińskiego, wzbudziła też zainteresowanie za granicą (Czechy). W zbiorze tym Zaleski zawarł 1496 pieśni polskich i ruskich oraz 160 melodii zinstrumentowanymi przez Karola Lipińskiego, zapisanych alfabetem łacińskim.

Wacław Zaleski pieśni ruskie uważał za dzieła literatury polskiej, tworzone w ruskiej gwarze języka polskiego.

Jego synami byli Filip Zaleski – namiestnik Galicji, oraz Antoni i Józef.

Pochowany został na cmentarzu Łyczakowskim we Lwowie.