Bertha von Suttner

Bertha Sophie Felicitas Freifrau von Suttner z domu hrabianka Kinsky von Chinic und Tettau (ur. 9 czerwca 1843 w Pradze, Cesarstwo Austriackie, zm. 21 czerwca 1914 w Wiedniu, Austro-Węgry) – austriacka pisarka i dziennikarka. W 1905 roku została pierwszą kobietą, która otrzymała Pokojową Nagrodę Nobla.

Bertha była córką zubożałego feldmarszałka i guwernantki. W 1873 roku, gdy zaręczyła się z baronem Arthurem Gundaccarem von Suttner, jej rodzina sprzeciwiła się temu. Trzy lata później odpowiedziała na ogłoszenie Alfreda Nobla, który szukał sekretarki i gospodyni do swojej paryskiej rezydencji. Pracowała tylko tydzień, po czym wróciła do Wiednia i potajemnie poślubiła Arthura Suttnera.

Stała się jedną z wiodących postaci ruchu pacyfistycznego, gdy w 1889 roku opublikowano jej powieść Die Waffen nieder (Precz z orężem, pierwsze wyd. polskie 1898) i gdy dwa lata później przyłączyła się do organizacji austriackich pacyfistów. Tam zyskała międzynarodową sławę jako redaktorka międzynarodowego dziennika pacyfistycznego Die Waffen nieder, który nazwano jak jej książkę. Pracowała nad nim w latach 1892–1899.

Na jej życie wpłynęły prace Henry'ego Thomasa Buckle, Herberta Spencera i Karola Darwina. Korespondowała z Alfredem Noblem do jego śmierci w 1896 r. Uważa się, że przyczyniła się do decyzji o ustanowieniu Pokojowej Nagrody Nobla pośród pozostałych dziedzin.

Jej portret został umieszczony na austriackiej monecie 2 euro.