Bolesław Woytowicz

Bolesław Woytowicz (ur. 5 grudnia 1899 w Dunajowcach na Podolu, zm. 11 lipca 1980 w Katowicach) – polski kompozytor, pianista i pedagog związany m.in. z Państwową Wyższą Szkołą Muzyczną w Katowicach. Przyrodni brat śpiewaczki Stefanii Woytowicz. Uczeń Witolda Maliszewskiego i Nadii Boulanger. Współtwórca śląskiej szkoły kompozytorów. Nauczyciel Tadeusza Bairda, Witolda Szalonka i Wojciecha Kilara.

Studia

Naukę gry na fortepianie rozpoczął w wieku 14 lat. Zanim rozpoczął karierę muzyczną obronił doktorat z filologii słowiańskiej na uniwersytecie w Kijowie. Studiował także prawo i matematykę w Warszawie. W latach 1920–1924 studiował grę na fortepianie w warszawskiej Wyższej Szkole Muzycznej w klasie Aleksandra Michałowskiego. Na tej samej uczelni studiował kompozycję pod kierunkiem Witolda Maliszewskiego i Felicjana Szopskiego. W latach 1929–1932 studiował kompozycję u Nadii Boulanger.

Działalność artystyczna

Od 1924 koncertował jako pianista, zarówno w kraju jak i zagranicą. W 1927 zdobył wyróżnienie na pierwszym konkursie chopinowskim. W roku 1932 otrzymał II nagrodę na Konkursie Kompozytorskim im. Kronenberga za Koncert fortepianowy.

Podczas wojny prowadził w Warszawie kawiarnię Salon Sztuki, gdzie organizował koncerty muzyki poważnej, wspierając w ten sposób artystów, którzy znaleźli się bez środków do życia. Działalność koncertową kontynuował po wojnie. Występował do 1974, kiedy postanowił całkowicie oddać się pracy pedagogicznej i komponowaniu. Wielokrotnie był jurorem w renomowanych międzynarodowych konkursach pianistycznych

Działalność pedagogiczna

W latach 1924–1939, a także po wojnie był wykładowcą gry na fortepianie i teorii w Wyższej Szkole Muzycznej w Warszawie. Po wojnie wykładał grę na fortepianie i kompozycję w Państwowej Wyższej Szkole Muzycznej w Katowicach oraz Państwowej Wyższej Szkole Muzycznej w Krakowie (1963–1979, do 1969 roku jako kierownik tamtejszej I katedry Fortepianu). Wraz z kompozytorem Bolesławem Szabelskim był współtwórcą śląskiej szkoły kompozytorów. Pracę pedagogiczną prowadził praktycznie do śmierci.

Uczniowie

w klasie fortepianu:

• Urszula Mitręga
• Zofia Owińska
• Irena Protasewicz
• Monika Sikorska-Wojtacha
• Maria Szraiber
• Zbigniew Śliwiński
• Aleksander Woronicki

w klasie kompozycji:

• Tadeusz Baird
• Wojciech Kilar
• Witold Szalonek
• Józef Świder
• Romuald Twardowski
• Piotr Paweł Koprowski

Odznaczenia i nagrody

• Krzyż Oficerski Orderu Odrodzenia Polski (1952)
• Order Sztandaru Pracy I klasy
• Order Sztandaru Pracy II klasy
• Medal 10-lecia Polski Ludowej
• Państwowa Nagroda Muzyczna (1937)
• Nagroda Państwowa – dwukrotnie (1948, 1950)
• I Nagroda na Festiwalu Muzyki Polskiej – dwukrotnie (1951, 1956)

Lista kompozycji

• Dwa Mazurki na fortepian (1928)
• Wariacje na fortepian (1928)
• Dwanaście Pieśni na głos z fortepianem (1928–1930)
• Fantazja na skrzypce i fortepian (1929)
• Sonata na fortepian (1929)
• Trzy Tańce na fortepian (1930)
• Trio na flet, klarnet i fagot (1930)
• L'enfant va dormir, kołysanka na sopran, flet, fagot i harfę (1930)
• Oberek na fortepian (1930)
• Mała Kantata Dziecięca na Pochwałę Bozi i Słońca na 3-głosowy chór dziecięcy a cappella (1931)
• Kwartet Smyczkowy nr 1 (1932)
• Koncert Fortepianowy (1932)
• Suita Koncertowa na orkiestrę (1933)
• Dwa Tańce Polskie na głos, skrzypce, wiolonczelę i fortepian (1933)
• Żałobny Poemat "Pamięci Marszałka Piłsudskiego" na wielką orkiestrę symfoniczną (1935)
• Concertino na małą orkiestrę symfoniczną (1936)
• Powrót, balet (1937)
• Symfonia nr 1, 20 wariacji w formie symfonii (1938)
• Symfonia nr 2 "Warszawska" (1945)
• Recitativo na skrzypce lub wiolonczelę i organy (1946)
• Recitativo e arietta na fortepian (1947)
• Dwanaście Etiud na fortepian (1948)
• Kantata na Pochwałę Pracy na głosy solowe, chór mieszany i orkiestrę (1948)
• Sześć Szkiców Symfonicznych na wielką orkiestrę symfoniczną (1949)
• Nasza Pieśń wersja I na chór mieszany i małą orkiestrę symfoniczną (1950)
• Nasza Pieśń wersja II na chór mieszany (1950)
• Nasza Pieśń wersja III na głos i fortepian (1950)
• Prorok, Kantata na bas, chór żeński, chór męski i orkiestrę symfoniczną (1950)
• Pokój, wersja I, Pieśń na głos i fortepian (1951)
• Pokój, wersja II, Pieśń na chór mieszany a cappella (1951)
• Pokój, wersja III, Pieśń na chór mieszany i fortepian (1951)
• Sonata na flet i fortepian (1952)
• Kwartet smyczkowy nr 2 (1953)
• Trzy Ludowe Pieśni Śląskie na chór mieszany (1955)
• Lamento wersja I, wokaliza na sopran, klarnet i fortepian (1957)
• The Great Fugue na kwartet smyczkowy i dwa zespoły smyczkowe (1958)
• Lamento wersja II, wokaliza na sopran i orkiestrę symfoniczną (1959)
• Dziesięć Etiud na fortepian (1960)
• Symfonia nr 3 "Piano Concertante" na fortepian i orkiestrę (1963)
• Miniatura wersja I na skrzypce i fortepian (1966)
• Miniatura wersja II na skrzypce, altówkę i wiolonczelę (1966)
• Mała Sonata na fortepian (1977)
• De Profundis na głos i organy (1977)