Ojārs Ēriks Kalniņš
Ojārs Ēriks Kalniņš
- Data urodzenia:
- 22.10.1949
- Data śmierci:
- 14.10.2021
- Inne nazwiska/pseudonimy:
- Ояр Эрик Калниньш
- Kategorie:
- , członek korporacji studenta, dyplomata, działacz społeczny, poeta, polityk, poseł do parl.Łotwy, tłumacz
- Narodowość:
- łotewska
- Cmentarz:
- Ryga, Cmentarz Leśny
Ojārs Ēriks Kalniņš (ur. 22 października 1949 w Monachium, zm. 14 października 2021) – łotewski dyplomata, publicysta i polityk, ambasador Łotwy w USA (1993–2000) i Meksyku (1993–2002), dyrektor Instytutu Łotewskiego (1999–2010), poseł na Sejm.
Życiorys
Urodził się w obozie dla uchodźców łotewskich w Monachium. W 1951 wraz z rodziną zamieszkał w Chicago. W 1972 ukończył studia z filozofii na Roosevelt University. Pracował jako publicysta, był również zatrudniony w instytucjach zajmujących się rozwojem społecznym. Od 1981 redagował comiesięczny dodatek „Chicago Latvian Newsletter”. Działał w Čikāgas Latviešu organizāciju apvienība, związku łotewskich organizacji w Chicago. W latach 1985–1990 mieszkał w Waszyngtonie, gdzie pracował dla Amerikas Latviešu Apvienība i Pasaules Brīvo Latviešu Apvienība, działających w USA organizacji skupiających Łotyszy.
Pod koniec lat 80. włączył się w organizację pomocy dla ruchów niepodległościowych na Łotwie. W 1990 organizował wizytę premiera Ivarsa Godmanisa i ministra spraw zagranicznych Jānisa Jurkānsa w Waszyngtonie. W 1991 rozpoczął pracę w ambasadzie łotewskiej w Waszyngtonie. W tym samym roku zrezygnował z obywatelstwa amerykańskiego. W 1993 objął funkcję ambasadora Łotwy w USA oraz w Meksyku, misję w tych krajach pełnił odpowiednio do 2000 i do 2002. W 1999 stanął na czele Instytutu Łotewskiego jako jego dyrektor; kierował tą instytucją do 2010. W 2000 był współzałożycielem Łotewskiej Organizacji Transatlantyckiej (LATO); objął funkcję jej wiceprzewodniczącego, a w 2002 został przewodniczącym tej organizacji. Zasiadł także m.in. w radzie honorowej Muzeum Okupacji Łotwy w Rydze.
W październiku 2010 uzyskał mandat posła na Sejm z ramienia Jedności, został przewodniczącym komisji spraw zagranicznych. W wyborach w 2011 uzyskał reelekcję do parlamentu. 21 grudnia 2011 ponownie wybrany na stanowisko przewodniczącego komisji spraw zagranicznych.
W wyborach w 2014 i 2018 z listy Jedności był wybierany na kolejne kadencje łotewskiego parlamentu. Mandat poselski wykonywał do czasu swojej śmierci w 2021.
Odznaczony Orderem Trzech Gwiazd III klasy.
Źródło informacji: wikipedia.org
| Nazwa miejsca | Aktywne od: | Aktywne do: | Zdjęcia | Język | |
|---|---|---|---|---|---|
 | Dzintari Concert Hall, Jūrmala | en, lv, ru |
| Imię | Rodzaj relacji | Opis | ||
|---|---|---|---|---|
| 1 |  | Ādolfs Ferliņš | teść | |
| 2 |  | Ērika Ferliņa | teściowa | |
| 3 |  | Imants Daudišs | kolega/koleżanka | |
| 4 |  | Aleksejs Vidavskis | kolega/koleżanka | |
| 5 |  | Pēteris Kārlis Elferts | kolega/koleżanka | |
| 6 |  | Andrejs Cīrulis | kolega/koleżanka | |
| 7 |  | Pēteris Tabūns | kolega/koleżanka | |
| 8 |  | Edmunds Rudzītis | kolega/koleżanka | |
| 9 |  | Juris Zakis | kolega/koleżanka | |
| 10 |  | Jānis Šmits | kolega/koleżanka | |
| 11 |  | Vilnis Edvīns Bresis | kolega/koleżanka | |
| 12 |  | Anatols Dinbergs | kolega/koleżanka | |
| 13 |  | Vilis Vārsbergs | kolega/koleżanka | |
| 14 |  | Jānis Ozoliņš | kolega/koleżanka | |
| 15 |  | Māris Grīnblats | kolega/koleżanka | |
| 16 |  | Aida Prēdele | kolega/koleżanka | |
| 17 |  | Leonards Stašs | kolega/koleżanka | |
| 18 |  | Vilnis Eglājs | kolega/koleżanka | |
| 19 |  | Dainis Stalts | kolega/koleżanka | |
| 20 |  | Oskars Grīgs | kolega/koleżanka | |
| 21 |  | Valērijs Karpuškins | kolega/koleżanka | |
| 22 |  | Guntars Grīnblats | kolega/koleżanka | |
| 23 |  | Aivars Berķis | kolega/koleżanka | |
| 24 |  | Viktors Kalnbērzs | kolega/koleżanka | |
| 25 |  | Leons Bojārs | kolega/koleżanka | |
| 26 |  | Filips Stroganovs | kolega/koleżanka | |
| 27 |  | Krišjānis Peters | kolega/koleżanka | |
| 28 |  | Žanis Elferts | kolega/koleżanka | |
| 29 |  | Roberts Milbergs | kolega/koleżanka | |
| 30 |  | Gundars Valdmanis | kolega/koleżanka | |
| 31 |  | Jānis Gailis | kolega/koleżanka | |
| 32 |  | Leonids Kurdjumovs | kolega/koleżanka | |
| 33 |  | Roberts Jurdžs | kolega/koleżanka | |
| 34 |  | Juris Sinka | kolega/koleżanka | |
| 35 |  | Pauls Putniņš | kolega/koleżanka | |
| 36 |  | Visvaldis Lācis | kolega/koleżanka | |
| 37 |  | Ivars Brīvers | kolega/koleżanka | |
| 38 |  | Imants Ziedonis | kolega/koleżanka | |
| 39 |  | Eduards Berklavs | kolega/koleżanka | |
| 40 |  | Vents Balodis | kolega/koleżanka | |
| 41 |  | Alfrēds Žīgurs | kolega/koleżanka | |
| 42 |  | Laimonis Purs | kolega/koleżanka | |
| 43 |  | Jānis Leja | kolega/koleżanka | |
| 44 |  | Larisa Laviņa | kolega/koleżanka | |
| 45 |  | Gundars Bērziņš | kolega/koleżanka | |
| 46 |  | Valdis Krisbergs | kolega/koleżanka | |
| 47 |  | Aristids J Lambergs | kolega/koleżanka | |
| 48 |  | Modris Lujāns | kolega/koleżanka | |
| 49 |  | Mavrik Vulfson | kolega/koleżanka | |
| 50 |  | Leopolds Ozoliņš | kolega/koleżanka | |
| 51 |  | Juta Strīķe | kolega/koleżanka | |
| 52 |  | Raits Černajs | kolega/koleżanka | |
| 53 |  | Silva Golde | kolega/koleżanka | |
| 54 |  | Aigars Jirgens | kolega/koleżanka | |
| 55 |  | Juris Ritins | kolega/koleżanka | |
| 56 |  | Romanas Apsitis | kolega/koleżanka | |
| 57 |  | Uldis Klauss | kolega/koleżanka | |
| 58 |  | Andris Buiķis | kolega/koleżanka | |
| 59 |  | Gunārs Meierovics | kolega/koleżanka | |
| 60 |  | Ivars Ķezbers | kolega/koleżanka | |
| 61 |  | Jānis Mauliņš | kolega/koleżanka | |
| 62 |  | Ruta Mariash | kolega/koleżanka | |
| 63 |  | Ita Maria Kozakiewicz | kolega/koleżanka | |
| 64 |  | Valentīna Zeile | kolega/koleżanka | |
| 65 |  | Andrejs Krastiņš | kolega/koleżanka | |
| 66 |  | Inese Ikstena | kolega/koleżanka | |
| 67 |  | Paulis Kļaviņš | kolega/koleżanka | |
| 68 |  | Anna Seile | kolega/koleżanka | |
| 69 |  | Jevgenija Stalidzāne | kolega/koleżanka | |
| 70 |  | Arnis Cimdars | kolega/koleżanka | |
| 71 |  | Vaira Paegle | kolega/koleżanka | |
| 72 |  | Rolands Rikards | kolega/koleżanka | |
| 73 |  | Mariss Andersons | kolega/koleżanka | |
| 74 |  | Ausma Ziedone-Kantāne | kolega/koleżanka | |
| 75 |  | Atis Kramiņš | kolega/koleżanka | |
| 76 |  | Rišards Labanovskis | kolega/koleżanka | |
| 77 |  | Ivars Silārs | kolega/koleżanka | |
| 78 |  | Inese Birzniece | kolega/koleżanka | |
| 79 |  | Andris Līgotnis | kolega/koleżanka | |
| 80 |  | George Bush sr. | znajomy | |
| 81 |  | Ronald Reagan | znajomy |
15.09.1986 | Čatokvas konference Jūrmalā
10.07.1988 | Nodibināta Latvijas Nacionālās Neatkarības Kustība (LNNK)
04.05.1990 | Łotwa proklamowała niepodległość (od ZSRR)
4 maja 1990 na Łotwie podjęto decyzję o przywróceniu niepodległości i konstytucji z 1922 roku (jej obowiązywanie wstrzymano do czasu wprowadzenia poprawek i w praktyce wciąż obowiązywały zapisy z konstytucji z 1978, jednak tylko te, które nie kolidowały z normami z 1922). 20 stycznia 1991 siły OMON-u podjęły nieudaną próbę opanowania Rygi w celu zastąpienia urzędującego rządu prorosyjskim.
02.09.1991 | ASV atzīst Latvijas neatkarību no PSRS
ASV nekad nebija atzinusi Latvijas okupāciju. PSRS sabrūkot, Latvijas Republikas Augstākā padome (ievēlēta pēc PSRS normatīvā regulējuma, piedaloties ne-Latvijas pilsoņiem) paziņoja par savas neatkarības atjaunošanu, taču vienlaikus neveica nedz okupācijas nomenklatūras lustrāciju, nedz seku likvidāciju. Līdz ar to jebkurai demokrātiskai valstij varēja rasties jautājumi par šādas Latvijas Republikas valdības leģitimitāti (ciktāl tā bija tiešām neatkarīgas valsts vai vienkārši Krievijas izveidota marionešu valdība). 1991.gada 2.septembrī prezidents Džordžs Bušs pasludina, ka ASV atzīst Latvijas neatkarību no PSRS
31.08.1994 | Ostatni rosyjscy żołnierze opuścili Łotwę i Niemcy
04.05.1995 | Tiek uzspridzināts PSRS militārās okupācijas simbols- Skrundas lokators
23.10.1999 | Pēc 59 okupācijas gadiem Krievijas armija beidzot pamet pēdējo militāro bāzi Latvijā
07.11.2000 | George W. Bush wygrał wybory prezydenckie USA
26.02.2004 | Saeima galīgajā lasījumā pieņem Ziemeļatlantijas līgumu, kas paredz Latvijas pievienošanos NATO
29.03.2004 | Bułgaria, Estonia, Litwa, Łotwa, Rumunia, Słowacja i Słowenia przystąpiły do NATO
06.09.2008 | Dibināta partija “Sabiedrība citai politikai”
02.10.2010 | Sejm Republiki Łotewskiej X kadencji - posłowie
02.06.2011 | Andris Bērziņš został wybrany przez Sejm na urząd prezydenta Łotwy
04.10.2014 | Latvijas Republikas 12. Saeimas vēlēšanas
05.11.2014 | 12.Saeima apstiprina 38. Ministru kabineta sastāvu Laimdotas Straujumas vadībā
11.02.2016 | Saeima apstiprina Māra Kučinska valdību - Latvijas Republikas 39. Ministru Kabinets
20.11.2016 | Andris Pauls-Pāvuls: Vai Latvija var novērst Trešo pasaules karu?
-
02.02.2017 | Pēc Krievijas iebrukuma Ukrainā, lai mazinātu spriedzi reģionā, Baltijas valstīs tiek izvietotas dažādu NATO valstu karaspēka vienības
07.08.2018 | 13.Saeimas kandidāti un viņu priekšsacīkstes
06.10.2018 | 13.Saeimas vēlēšanas
06.11.2018 | 13.Saeimas deputāti sanāk uz pirmo sēdi
20.11.2018 | Ievēlēti desmit no 16 Saeimas komisiju priekšsēdētājiem
23.01.2019 | Apstiprināts LR 40.ministru prezidents Arturs Krišjānis Kariņš un viņa vadītais ministru kabinets
25.05.2019 | Kārtējās Eiropas Parlamenta (EP) vēlēšanas
29.05.2019 | Par Latvijas Valsts prezidentu ievēlēts Egils Levits
08.07.2019 | Egils Levits stājas Latvijas Republikas prezidenta amatā
Levits ir sestā persona Valsts prezidenta amatā kopš Latvijas valsts neatkarības atjaunošanas un desmitā persona kopš Latvijas valsts dibināšanas, ja par Valsts prezidentu skaita arī K. Ulmani (kurš gan amatā netika iecelts ar Saeimas balsojumu) J. Čakste, G. Ulmanis, V. Vīķe - Freiberga Valsts prezidenta amatā tika ievēlēti atkārtoti (pavadīja divus termiņus). 1973. gadā absolvēja Minsteres Latviešu ģimnāziju mēģināja studēt ķīmiju 1975. gadā uzņemts latviešu studentu korporācijā Fraternitas Lataviensis 1986. gadā kā diplomēts politologs beidza Hamburgas Universitātes Filozofijas un sabiedrisko zinātņu fakultātes Politikas nodaļu kopš 1980.gadu beigām iesaistījās Latvijas politikā. piedalījies Latvijas Neatkarības deklarācijas sastādīšanā Iesaistījās nevalstiskajā organizācijā „Klubs 21” 1993. Ievēlēts 5. Saeimā no Latvijas Ceļa saraksta no 1993. līdz 1994. gadam No 1993. līdz 1994. gadam Valda Birkava valdībā Levits ieņēma tieslietu ministra un Ministru prezidenta biedra amatus. No 1994. līdz 1995. gadam bija Latvijas vēstnieks Austrijā, Ungārijā, Šveicē. 1995.gadā ievēlēts par Latvijas pārstāvi ECT. No 2004.gada Latvijas pārstāvis Eiropas Kopienu Tiesā / ES Tiesā, kur pilnvaras beigsies 2024.gadā. Levita vadītā komisija nāca klajā ar piedāvājumu par Satversmes preambulu. Pēdējos četros gados iesaistījās un komentēja aktualitātes Latvijā, arī bēgļu uzņemšanu un Stambulas konvenciju. 2016.gadā starp labāk apmaksātajām ES amatpersonām. 2018.gadā - "Gada Eiropas cilvēks Latvijā". Vairākkārt minēts kā potenciālais kandidāts Valsts prezidenta amatam; 2015.gadā - pieteiks oficiāli. 2019. gadā ievēlēts Valsts prezidenta amatā, Saeimai par to pirmoreiz balsojot atklātā balsojumā.
12.07.2023 | Baiba Rudevska: Stambulas konvencija
Atrunas, deklarācijas un Satversmes tiesas spriedums kā juridisks brāķis.