Powiedz o tym miejscu
pl

Piotr Skrzynecki

Dodaj nowe zdjęcie!
Data urodzenia:
12.09.1930
Data śmierci:
27.04.1997
Kategorie:
reżyser, scenarzysta, uczestnik II wojny światowej
Narodowość:
 polska
Cmentarz:
Kraków, Cmentarz Rakowicki

Piotr Cezary Skrzynecki (ur. 12 września 1930 w Warszawie, zm. 27 kwietnia 1997 w Krakowie) – twórca, kierownik artystyczny, reżyser, scenarzysta, konferansjer kabaretu Piwnica pod Baranami.

Bliskie spotkania - Piotr Skrzynecki

Syn podpułkownika Mariana Skrzyneckiego i Magdaleny Endelman, pochodzącej z asymilowanej rodziny żydowskiej. Miał jednego starszego brata Józefa. Dzieciństwo spędził w Mińsku Mazowieckim, rozdzieliła ich wojna, Piotr wychowywał się w Makowie Podhalańskim, potem w Zabrzu. Ostatecznie zamieszkał z matką w Łodzi. Rozpoczął tam studia w Wyższej Szkole Ekonomicznej, ale szybko przeniósł się do Państwowej Szkoły Instruktorów Teatrów Ochotniczych przy Państwowej Wyższej Szkole Teatralnej w Łodzi.

W 1951 po jej ukończeniu przybył do Krakowa. Organizował i prowadził tu (także w Nowej Hucie) robotnicze teatrzyki amatorskie i zespoły artystyczne. Studiował przez 5 lat historię sztuki na Uniwersytecie Jagiellońskim u profesora Karola Estreichera. Studiów tych nie ukończył z powodu braku zaliczenia studium wojskowego.

W 1956 zorganizował wraz z przyjaciółmi w podziemiach Krakowskiego Domu Kultury mieszczącego się w pałacu Potockich "Pod Baranami" przy Rynku Głównym klub artystyczny jako miejsce spotkania studentów Akademii Sztuk Pięknych, szkoły muzycznej, historii sztuki, architektury. Klub ten szybko przemienił się w znany kabaret "Piwnica pod Baranami". Jego charyzma, niezwykły intelekt i instynkt, wyczucie literatury, oryginalny gust i smak powodowały, że Piwnica ściągała tłumy. W czarnym kapeluszu z piórkiem, w pelerynie, z nieodłącznym dzwoneczkiem tworzył niepowtarzalny klimat miejsca, gdzie się wraz z innymi piwniczanami znajdował.

W latach 1956-1968 współpracował z redakcjami krakowskich czasopism jako krytyk sztuk plastycznych oraz autor publikacji z dziedziny sztuki. W "Echu Krakowa" prowadził w latach 1956-1981 własną rubrykę pt. Echo Piwnicy pod Baranami, którą od 1984 jako Głos Piwnicy pod Baranami kontynuował w kwartalniku "Kraków", a ostatecznie w "Dzienniku Polskim", (pt. Dziennik Piwnicy pod Baranami).

W latach 1976-1986 organizował bale jubileuszowe z okazji rocznicy powstania kabaretu obchodzone m.in. na scenie Teatru Starego.

Wystąpił w wielu filmach dokumentalnych i fabularnych, m.in.

  • Kalosze szczęścia, reż. Antoni Bohdziewicz z 1958
  • Aria dla atlety Filipa Bajona z 1979
  • Sukcesja Márty Mészáros z 1980
  • Epitafium dla Barbary Radziwiłłówny Janusza Majewskiego z 1983
  • Przewodnik Tomasza Zygadły z 1984 (film o Piotrze Skrzyneckim)
  • Piwnica pod Baranami Piotra Skrzyneckiego Antoniego Krauzego (czteroczęściowy film o Piwnicy)
  • Rozmowy z Piotrem Wojciech Morek z 1992

Reżyser i współautor scenariusza (z Janiną Garycką) filmu "Dwa pawie na złotym sznurku" (1989) nagrodzonego na XXIX Ogólnopolskim Festiwalu Filmów Krótkometrażowych.

Inicjator niezwykłych pomysłów i imprez organizowanych z okazji nieprawdopodobnych i nieokrągłych rocznic, np.

  • odtworzenie wjazdu do Krakowa księcia Józefa Poniatowskiego (1980)
  • powtórka jubileuszu Józefa Ignacego Kraszewskiego w ratuszu pod portretami cesarza Franciszka Józefa i cesarzowej Elżbiety
  • inscenizacja przysięgi Tadeusza Kościuszki (1992)
  • feta na cześć "szału uniesień" w stulecie powieszenia kurtyny w Teatrze im. Juliusza Słowackiego
  • inscenizacja hołdu pruskiego
  • święto kopców
  • 293 rocznica odsieczy wiedeńskiej
  • 93 rocznica pojawienia się światła elektrycznego w Krakowie

Mistrz aranżacji niepowtarzalnych obchodów własnych imienin i urodzin organizowanych nocą w formie koncertu, balu, zakończonych kuligiem czy ogniskiem za każdym razem urządzanych w innym miejscu, np.

  • na straganach Nowego Kleparza
  • na statku na Wiśle
  • na Kopcu Piłsudskiego
  • w Ogrodzie Botanicznym
  • pod Mostem Dębnickim
  • na zamku w Pieskowej Skale
  • na ulicy Floriańskiej w formie "Nocy Paryskiej"
  • na Dworcu Głównym
  • na Plantach

Stały się one tradycją Krakowa i po jego śmierci obchodzone są w formie urodzinowych lub imieninowych koncertów w Teatrze im. J. Słowackiego pod nazwą "Koncert dla Piotra S.".

Na ostatnie pięć lat życia Klinika Chorób Wewnętrznych CM UJ w Krakowie prof. Andrzeja Szczeklika stała się jego drugim domem. Nazywał ją "hotelem snów". Profesor Jacek Musiał i dr Wiesław Królikowski opiekowali się nim do ostatniej minuty.

6 maja 1997 został pochowany został w Alei Zasłużonych na Cmentarzu Rakowickim w Krakowie.

Całe życie związany z kabaretem będącym jego pracą, domem, rodziną. Miał mnóstwo przyjaciół, koło niego gromadziły się tłumy, był bardzo popularny i znany, Krakowianie darzyli go szczerą sympatią.

Źródło informacji: wikipedia.org

Brak miejsc

    loading...

        ImięRodzaj relacjiData urodzeniaData śmierciOpis
        1
        Marian Skrzyneckiojciec27.09.189103.10.1939

        26.05.1956 | W Krakowie otwarto Piwnicę pod Baranami, założoną przez Piotra Skrzyneckiego

        Piwnica pod Baranami – krakowski kabaret, działający od 1956. W Piwnicy powstawały przez lata piosenki i krótkie formy sceniczne.

        Prześlij wspomnienia

        Dodaj słowa kluczowe