Czesław Kiewlicz

Urodził się w  majątku Naszyszki (woj. wileńskie), którego administratorem był jego ojciec. Syn Antoniego i  Walerii z Godlewskich. Naukę w szkole średniej przerwał z powodu wojny z bolszewikami w 1920 r., w której brał udział jako ochotnik. Po zakończeniu działań wojennych kontynuował naukę w szkole średniej, a następnie podjął studia na Politechnice Warszawskiej na Wydziale Elektrycznym. Ze względów finansowych przerwał studia, by rozpocząć pracę księgowego w szpitalu w Wilnie. W 1937 r. wziął ślub z Barbarą Czerwińską. Ukończył szkołę podchorążych i otrzymał przydział do 5. pułku piechoty, a potem do Korpusu Ochrony Pogranicza na granicy wschodniej w Budsławiu. Pracował społecznie jako skarbnik w Związku Oficerów Rezerwy Okręgu Wileńskiego. Brał udział w walkach w 1939 r. Wzięty do niewoli i osadzony w Kozielsku, skąd wysłał kartkę do rodziny. Jego pobyt w obozie potwierdził w 1946 r. PCK w Londynie. Zamordowany w Katyniu. Na liście jeńców wojennych NKWD z 14 kwietnia 1940 r. figuruje pod nr. 032/02, poz. 41, s. 498, nr akt 107. Odznaczony pośmiertnie Medalem „Za udział w wojnie obronnej 1939” oraz odznaką pamiątkową Krzyż Kampanii Wrześniowej 1939. Jego żona, Barbara Poklewska-Koziełł, oraz syn, Janusz Kiewlicz, są członkami Rodziny Katyńskiej. Był członkiem BBWR. W 1926 ukończył kurs w SPRPiech. przy OK II, a w 1931 kurs w CSS w Toruniu. Por. mianowany od 1 I 1935, przydzielony do 5 pp Leg. CAW, AP 2017; MiD WIH, Ł.W. 032/2 z 14 IV 1940.