Jan Krzysztoporski
- Дата народження:
- 00.00.1518
- Дата смерті:
- 12.12.1585
- Категорії:
- Дворянин, Дипломат, Заступник, Чиновник
- Громадянство:
- поляк
- Кладовище:
- Встановіть кладовищі
Jan Krzysztoporski herbu Nowina (ur. 1518, zm. 12 grudnia 1585 w Bogdanowie) – polski mecenas, bibliofil, dyplomata, dworzanin, kasztelan wieluński i sieradzki, sekretarz królewski.
W latach 1537-1539 studiował w Wittenberdze, następnie w 1540 w Padwie. W roku 1551 był królewskim sekretarzem. Przypuszcza się, że mógł być autorem Pieśni o prośbę człowieka krześcijańskiego, której jednak autorstwo przypisuje się Andrzejowi Trzecieskiemu. W Woli Krzysztoporskiej zebrał dużą bibliotekę, niewielka część jej zbiorów znajduje się w Bibliotece Uniwersyteckiej w Warszawie. Był wyznawcą kalwinizmu, w swoim majątku Bogdanowie ufundował zbór tego wyznania, który istniał do połowy XVII wieku. Andrzej Frycz Modrzewski dedykował mu swoje dzieło O grzechu pierworodnym.
Był sygnatariuszem aktu unii lubelskiej 1569 roku.
Jego synem był poeta Mikołaj, urodzony w 1547. Drugi syn Piotr, również zajmował się literaturą.
Джерело: wikipedia.org
немає місць
01.07.1569 | Zawarcie Unii lubelskiej
Unia lubelska – umowa międzynarodowa między Koroną Królestwa Polskiego a Wielkim Księstwem Litewskim zawarta 1 lipca 1569 na sejmie walnym w Lublinie. Określana jako unia realna, w odróżnieniu od poprzednich, wiążących oba państwa tylko osobą władcy (unia personalna). Została przyjęta 28 czerwca, a podpisana 1 lipca 1569, ostatecznie ratyfikowana przez króla 4 lipca 1569. W jej wyniku powstało państwo znane w historiografii jako Rzeczpospolita Obojga Narodów – ze wspólnym monarchą, herbem, sejmem, walutą, polityką zagraniczną i obronną – zachowano odrębny skarb, urzędy, wojsko i sądownictwo. Akt unii lubelskiej przechowywany jest w Archiwum Głównym Akt Dawnych.