Ludwik Starski
- Birth Date:
- 01.03.1903
- Death date:
- 29.02.1984
- Person's maiden name:
- Ludwik Kałuszyner
- Extra names:
- Ludwik Starski
- Categories:
- Screenwriter, Writer
- Nationality:
- jew
- Cemetery:
- Warszawa, Powązki Military Cemetery
Ludwik Starski (born Ludwik Kałuszyner, 1 March 1903 in Łódź – died 29 February 1984 in Warsaw) was a well-known Polish Jewish lyricist, sound engineer and screenwriter of the twentieth century. He was the father of the cinematographer Allan Starski, who often worked with movie director Andrzej Wajda. Ludwik worked with Eugeniusz Bodo, Władysław Szpilman and with Tadeusz Sygietyński.
Before the Second World War he was a journalist with the newspaper Express Wieczorny Ilustrowany (The Evening Express). He was also a lyricist of songs for cabarets, cafés and theater, including theater Qui Pro Quo, Gong, Morskie Oko, Perskie Oko, in Warsaw. Some of his songs were performed by singer Irena Santor to the music of composer Władysław Szpilman. Starski worked with singer actor Eugeniusz Bodo (whom he met at Qui Pro Quo) and wrote lyrics to some of his hit songs including Sex Appeal.
Between 1934 and 1978, he wrote a score of films for which he was also an engineer.
He married Maria Bargielska (1911–1986); they had one son, Allan Starski, who became an Academy Award winning production designer and set decorator. Ludwik Starski was the brother of journalist and writer Adam Ochocki.
Source: wikipedia.org
No places
Relation name | Relation type | Description | ||
---|---|---|---|---|
1 | ![]() | Adam Ochocki | Brother |
08.01.1947 | Premiera pierwszego polskiego powojennego filmu fabularnego "Zakazane piosenki" w reżyserii Leonarda Buczkowskiego
Zakazane piosenki – polski muzyczny film fabularny z 1946 roku, w reżyserii Leonarda Buczkowskiego według scenariusza Ludwika Starskiego. Film upamiętnia antyniemiecką i partyzancką twórczość muzyczną czasów II wojny światowej, jednocześnie przedstawiając w epizodach historię okupacji niemieckiej od kapitulacji wrześniowej, aż po wkroczenie Armii Czerwonej do Warszawy. Przedstawione w nim piosenki są w większości oparte na autentycznej twórczości wykonawców ulicznych i orkiestr podwórkowych.