Burzenin, cmentarz parafialny

Cmentarz parafialny w Burzeninie o rzadko spotykanym, wąskim i bardzo długim kształcie, znajduje się na wzgórzu nieopodal rynku. Posiada jedną aleję głowną, przy której znajdują się najstarsze nagrobki, od której rozchodzą się mniejsze alejki.

W dużym, bezstylowym, ceglanym grobowcu spoczywa Antoni Korab Kobierzycki, właściciel Burzenina i Witowa, żyjący w latach 1826 - 1874.

W ceglanym grobowcu Chrzanowskich, dekorowanym neogotyckimi drzwiami i neobarokowym krzyżem, spoczywają dr med. Stefan Chrzanowski i Łukasz Poraj Chrzanowski (1797-1871), magister prawa i absolwent Uniwersytetu Warszawskiego z 1919 r., były senator Rzeczypospolitej, były sędzia i prezes Trybunału Cywilnego, członek Towarzystwa Patriotycznego, współpracownik Dziennika Wielkopolskiego, uczestnik Powstania Listopadowego.

W podniszczonym ceglanym, beobarokowym grobowcu z żeliwnym krzyżem spoczywają: Teofila z Stamierowskich Biernacka (26 IV 1798 - 7 IX 1876), Władysław Korab-Kobierzycki (30 VIII 1823 - 15 II 1895), dziedzic Majaczewic; Maryanna z Wężyków Kobierzycka (1 II 1795 - 16 IX 1860) i Władysław Kobierzycki - uczestnik powstania styczniowego 1863 r., który utrzymywał tajną pocztę powstańczą w rejonie Burzenina. Na płaskiej kamiennej płycie z wypukłorzeźbionymi ozdobami (krzyż, liść palmowy, epitafium w formie kartki papieru) umieszczono napis poświęcony Józefowi Oksza Grabowskiemu.

Potężna płyta z piaskowca, dekorowana rozetkami w rogach, poświęcona jest Antoninie z Piaskowskich Kozłowskiej, córce właściciela majątku Piaski. Obok niej znajduje się kolejny, bardzo zniszczony, grób osoby o nazwisku Piaskowska.

W monumentalnym grobowcu z piaskowca pochowano Józefa Piaskowskiego, zmarłego w wieku 70 lat 29 maja 1900, właściciela dóbr Waszkowskie. Na tym samym nagrobku umieszczono niewielką płytkę z napisem: Józef Piaskowski (1830-1900), bojownik o wolność, więzień Syberii 1854 - 1866.

Ostatnim interesującym pomnikiem jest secesyjny nagrobek Antoniego Rybarkiewicza, zmarłego w wieku 65 lat, obywatela ziemskiego powiatu tureckiego. Kształtem przypomina pień drzewa, u dołu którego znalazły się wypukło rzeźbione symbole pracy na roli - snop ściętego zboża i sierp.