Pole Marsowe

Pole Marsowe (ros. Марсово поле) - duży plac oraz park położony w centrum Petersburga, o powierzchni prawie 9 ha. Nazwa pochodzi od rzymskiego boga wojny - Marsa. Przez wiele lat miejsce to było wykorzystywane do przeprowadzania ćwiczeń i parad wojskowych. Pod koniec XVIII w. na placu ustawiono monumenty upamiętniające wielkich wodzów armii rosyjskiej - pomnik Piotra Rumiancewa oraz pomnik Aleksandra Suworowa. Drugi z wymienionych, autorstwa M. Kozłowskiego przedstawiał generała jako boga wojny Marsa, co miało ścisły związek z powszechnym użyciem nazwy dla tego miejsca.

Początkowo Pole Marsowe było nazywane Wielką Łąką (Большой луг). Po zwycięstwie armii rosyjskiej w III wojnie północnej obszar ten zaczęto określać mianem Pola Zabawy (Потешное поле). w 2 poł. XVIII w. przyjęto używać określenia Łąka Carycy (Царицынский луг). Wynikało to z tego, iż był to obszar, który przylegał do cesarskich posiadłości: Pałacu Letniego i Pałacu Zimowego.

Cesarz Paweł I Romanow, który był wielkim entuzjastą formacji militarnych, przeznaczył to miejsce jako punkt parad wojskowych. Przyjmuje się, że nazwa Pole Marsowe pojawiła się pomiędzy rokiem 1805 a1818.

Podczas rewolucji lutowej w 1917 w miejscu tym śmierć poniosło wielu rewolucjonistów. 5 kwietnia 1917(według starego kalendarza: 23 marca) dokonano tu uroczystego pogrzebu 184 bojowników, którzy zginęli w starciach z wojskami lojalnymi wobec obalonego cara. Spoczywa tu m.in. szef Czeka w Piotrogradzie Mojżesz Salomonowicz Uricki oraz członkowie formacji strzelców litewskich, w tym ich komisarz Siemion Nachimcon. Pochowany został tu również znany z wprowadzenia ostrej cenzury, a następnie zamknięcia 150 piotrogrodzkich gazet bolszewicki komisarz ludowy Mojżesz Markowicz Goldstein, znany pod pseudonimem W. Wołodarski.

W latach 1917-1919 ku pamięci poległych wzniesiono pomnik-mauzoleum, a nazwę placu przemianowano na Plac Ofiar Rewolucji. W latach 20. XX w. w bezpośrednim sąsiedztwie Mauzoleum Ofiar Rewolucji zaaranżowano ogrody miejskie. W 1957 pod kierunkiem architekta Salomona Mayofisa dokonano rekonstrukcji pomnika. W tym samym roku zapalono na nim wieczny znicz.

Około 2007 roku rada miejska Sankt Petersburga zaproponowała przeniesienie masowych grobów, a następnie zmianę przeznaczenia terenu, na którym mogłyby powstać m.in. miejsca parkingowe oraz park rozrywki.