Poznań, Cmentarz Bożego Ciała

Cmentarz Bożego Ciała (Cmentarz Parafii Bożego Ciała przy ulicy Bluszczowej w Poznaniu) – zabytkowa poznańska nekropolia powstała w roku 1912 z inicjatywy duchownych Parafii Bożego Ciała, a umiejscowiona przy ulicy Bluszczowej 14 na Wildzie. Cmentarz o kształcie prostokąta rozciągał się na obszarze 6,5 ha. Projekt cmentarza wykonał Kazimierz Karłowski, przy współpracy z Kazimierzem Skąpskim. Wybór oraz rozmieszczenie roślinności zostało zaprojektowane przez Annę Karłowską. Główna brama wjazdowa, kostnica, dom ogrodnika oraz wozownia zostały zaprojektowane przez Kazimierza Rucińskiego. Neobarokowy cokół z piaskowca, na którym stanął krzyż fundacyjny, wykonał rzeźbiarz Władysław Rudy. W 1932 roku cmentarz został powiększony od wschodu o 2,1 ha.

Od roku 1968 zamknięty dla celów grzebalnych przez lokalne władze komunistyczne. Ponownie otwarty dla celów grzebalnych w roku 2001. Na cmentarzu spoczywa wielu zasłużonych mieszkańców Poznania, w tym przedstawicieli najbardziej zasłużonych rodzin z Dębca oraz Wildy. Jeden z piękniejszych cmentarzy parkowych Wielkopolski, który – paradoksalnie – dzięki dekretowi lokalnych władz komunistycznych o zakazie grzebania, zachował unikatowy charakter nekropolii poznańskiej pierwszej połowy dwudziestego wieku. Cechą charakterystyczną jest to, iż na przeważającej części nagrobków widnieją tradycyjne nazwiska wielkopolskie oraz nazwiska Bambrów poznańskich.