Rozbito oddział Wacława Grabowskiego pseud.„Puszczyk”, ostatniej formacji NZW działającej na Mazowszu Północnym
Od jesieni 1952 do lata 1953 roku oddział Puszczyka przebywał w kolonijnych gospodarstwach w miejscowości Niedziałki. Rodziny Marianny Jeziorskiej, Stanisława Adamczyka i Zygmunta Klimaszewskiego wspomagały oddział Puszczyka. W lutym 1953 roku z wyczerpania zmarł Władysław Barwiński "Sowa", który został pochowany w pobliżu gospodarstwa Marianny Jeziorskiej. W lipcu miejsce stacjonowania oddziału wydał agent UB Wacław Głuszek, któremu w nagrodę wypłacono 5 000 zł, równowartość około pięciu ówczesnych, średnich pensji (w 1953 roku przeciętne wynagrodzenie wynosiło około 920 zł).
5 lipca 1953 roku oddział Puszczyka został otoczony przez 1 300 osobową grupę operacyjną składającą się z funkcjonariuszy UB i MO. Według dokumentów archiwalnych:
...o godz. 15.00 przystąpiono do operacji okrążając /..../ zabudowania w momencie nawiązywania styków 2/ch kompanii zamykający pierścień /..../ banda w sile 7-miu ludzi podjęła ucieczkę w kierunku lasu, gdzie nie widoczna była obstawa dla niej. W tym czasie została nakryta silnym krzyżowym ogniem z broni maszynowej i obstawy i banda widząc, że jest okrążona zajęła stanowiska w życie, przyjmując obronę, jednocześnie wycofując się w kierunku lasu.. W wyniku półtoragodzinnej walki banda została całkowicie zlikwidowana.Żołnierze z oddziału Puszczyka nie złożyli broni. Odpierali atak UB i MO. Wacław Grabowski ostatni nabój przeznaczył dla siebie. Plutonowi August i Jan zmarli na stole operacyjnym w szpitalu mławskim. Nieznane jest miejsce ich pochówku. Można przypuszczać, że zostali pogrzebani na podwórzu byłej siedziby UB w Mławie. Mieszkanka Niedziałek, Marianna Jeziorska, pseudonim Grześ, za udzielanie schronienia żołnierzom z oddziału por. Puszczyka, została aresztowana i skazana na karę wieloletniego więzienia. Zmarła 18 lipca 1955 roku w więzieniu Warszawa-Mokotów.
Mapa
Źródła: wikipedia.org
Osoby
| Osoba | ||
|---|---|---|
| 1 |  | Wacław Grabowski |