We Florencji odsłonięto rzeźbę Dawid Michała Anioła

Wiosną 1501 roku, po powrocie do Florencji, Michał Anioł podpisał umowę z zarządem katedry florenckiej na wykonanie rzeźby, którą rozpoczął 13 września. Do pracy wykorzystał złom marmuru, który wcześniej był powierzony Agostinowi di Duccio. Podobno, kiedy Buonarroti zobaczył kamień, powiedział: "Widzę rzeźbę, teraz muszę tylko odrzucić to, co zbędne". Prace nad Dawidem trwały do 1504 roku.

Artysta w trakcie pracy był często krytykowany, co doprowadzało go do furii. Jeden z możnych florentczyków, Gonfaloniere Soderini, zarzucił rzeźbiarzowi, że posąg ma krzywy nos. Michał Anioł wziął w rękę odrobinę pyłu marmurowego, dłuto i zaczął niby to poprawiać nos Dawida po czym zapytał: "Czy teraz jest dobrze?" Na co usłyszał odpowiedź: "Można rzec, że teraz ta twarz będzie żyła i że to ja nadałem jej życie" odpowiedział Soderini.

Po ukończeniu, 8 września 1504 r. posąg stanął obok wejścia do Pałacu Starego na placu della Signoria, symbolizując wolność zdobytą przez mieszkańców miasta i gotowość do jej obrony. Dawid stał tam przez 369 lat. W 1873 roku przeniesiono go do specjalnej Trybuny Dawida w Galleria dell'Accademia w celu ochrony przed gołębiami i zastąpiono kopią, która stoi tam do dziś.