Zbiorowe morderstwo w Walimiu

Z bliżej niewyjaśnionych przyczyn Ryszard Sobok w dniu 11 lutego 1981 roku na ulicy Kościuszki 29 w Walimiu zamordował swoją konkubinę Krystynę Nykiel (będącą w 7-miesiącu ciąży), jej 16-letnią córkę Teresę Nykiel oraz jej rocznego syna Marka Nykiela. Podobno motywem zbrodni były pogłoski, jakoby Krystyna Nykiel chciała pozbyć się dziecka Ryszarda Soboka, z którym była w ciąży. Morderca po zabiciu kochanki zamordował jej dzieci. Znał je dobrze, ponieważ od jakiegoś czasu mieszkał u Krystyny Nykiel. Nie był to udany związek, często brakowało pieniędzy, a Ryszard Sobok nadużywał alkoholu. Ofiary zostały pobite, podduszone i powieszone na linkach od prania i sznurze. Milicjanci znaleźli zwłoki kobiety (w pozycji półklęczącej) i jej małego syna (wiszące ok. 1,5 m nad podłogą) w głównej izbie mieszkania. Na strychu odkryto kolejne zwłoki, tym razem córki Krystyny Nykiel, Teresy – została ona powieszona na sznurze zamocowanym do haka znajdującego się na jednej z belek stropowych dachu. Ryszard Sobok po dokonanej zbrodni przespał się w mieszkaniu Krystyny Nykiel, nie zważając na wiszące ciała ofiar i rankiem 12 lutego 1981 roku udał się do swojego rodzinnego domu na ulicy Bocznej w Walimiu, gdzie popełnił kolejne 3 morderstwa. Najpierw zabił swojego ojca, kilkakrotnie uderzając młotkiem w jego głowę, a następnie dwójkę dzieci swojej siostry w wieku 9 i 10 lat. Ireneusz i Anna zostali powieszeni w łazience na linkach od prania przymocowanych do rur nad wanną i ubikacją. Według biegłego patologa żyli jeszcze, gdy byli wieszani.