Powiedz o tym miejscu
pl

Juris Kulakovs

Dodaj nowe zdjęcie!
Data urodzenia:
20.05.1958
Data śmierci:
12.02.2024
Data pogrzebu :
17.02.2024
Inne nazwiska/pseudonimy:
Юрис Кулаковс
Kategorie:
jazzman, kompozytor, muzyk, pianista, rockman
Narodowość:
 łotewska
Cmentarz:
Līvāni, Pilsētas kapi, Meža iela 25

Juris Kulakovs: Legenda łotewskiego rocka i twórczy buntownik

Juris Kulakovs (20 maja 1958 – 12 lutego 2024) był łotewskim kompozytorem, multiinstrumentalistą i założycielem zespołu rockowego „Pērkons“. Jego twórczy duch, łączący teatralny blask, społeczną ironię i głębokie mistrzostwo muzyczne, uczynił go jedną z najjaśniejszych postaci w historii łotewskiej muzyki rockowej. Kulakovs był nie tylko muzykiem, ale także prawdziwym wolnomyślicielem, którego niezależność poglądów i anarchistyczny duch inspirowały pokolenia.

Juris Kulakovs urodził się w Līvāni, gdzie już w dzieciństwie samodzielnie nauczył się grać na akordeonie i trąbce, a później specjalizował się w grze na akordeonie w Szkole Muzycznej im. Jāzepsa Mediņša (1975–1979). Był jednym z pierwszych posiadaczy syntezatora na Łotwie, co podkreślało jego innowacyjne podejście do muzyki. W 1977 roku wraz z podobnie myślącymi osobami założył instrumentalny zespół jazz-rockowy „Arka“, a w 1978 roku dołączył do grupy „Menuets“, gdzie grał na instrumentach klawiszowych i komponował. W 1981 roku Kulakovs założył zespół rockowy „Pērkons“, stając się jego kompozytorem, klawiszowcem i liderem. Jego kompozycje, w tym takie utwory jak „Slidotava“, „Labu vakar“, „Pie baltas lapas“ czy „Balāde par gulbi“, stały się prawdziwymi hymnami swojego pokolenia, choć w czasach sowieckiej okupacji często były zakazane z powodu konfliktu z cenzurą środowiska kulturalnego ZSRR.

Styl muzyczny Jurisa Kulakovsa jest eklektyczny, łącząc muzykę rockową, elementy muzyki klasycznej, intonacje pieśni ludowych i teatralny dramatyzm. Jego sposób muzykowania chwilami przypominał punk rock, ale nigdy nie tracił muzycznej jakości i harmonii brzmienia. Jak napisał muzykolog Klāss Vāvere, Kulakovs „balansował między teatralnym blaskiem występów „Pērkons“, społecznie groteskową ironią a autentycznym doświadczeniem muzycznym“. Jego aranżacje były precyzyjne i innowacyjne, a on sam zawsze podkreślał znaczenie tworzenia wysokiej jakości muzyki w języku łotewskim, czerpiąc inspirację od takich mistrzów jak Raimonds Pauls i Imants Kalniņš.

Wczesna kariera i wykształcenie

Kulakovs ukończył 1. szkołę średnią w Līvāni (1975) oraz Szkołę Muzyczną im. Jāzepsa Mediņša na kierunku akordeon (1979). W 1984 roku ukończył klasę dyrygentów orkiestr dętych i estradowych w Łotewskim Konserwatorium Państwowym (nauczyciele Raimonds Pauls i Alnis Zaķis), a w latach 1985–1990 studiował kompozycję u Pēterisa Plakidisa.

„Pērkons“ i represje ZSRR

W 1983 roku Ministerstwo Kultury ZSRR zakazało publicznej działalności „Pērkons“, a Kulakovsowi odmówiono prawa do zdawania egzaminów państwowych w konserwatorium, otrzymując jedynie zaświadczenie o ukończeniu kursu teoretycznego. Został wysłany do pracy jako chórmistrz w Jelgavie. W 1985 roku, po koncercie w Ogrze i towarzyszących mu aktach wandalizmu w pociągu (udokumentowanych w filmie Jurisa Podnieksa „Czy łatwo być młodym?“), zespół ponownie został zakazany. Sowieccy cenzorzy znaleźli pretekst, by mówić o szkodliwym wpływie zachodniej, zwłaszcza rockowej muzyki, na umysły młodzieży. Mimo to „Pērkons“ kontynuował występy w podziemiu, a piosenki Kulakovsa były wydawane w nielegalnych albumach, takich jak „Mākslas darbi“ (1981) i „Zibens pa dibenu“ (1982), a także za granicą – w Niemczech, USA i Francji.

Kulakovs komponował nie tylko piosenki dla „Pērkons“, ale także muzykę do spektakli teatralnych i filmów, w tym musicale „Žilī“ (1991), „Latvijas karalis“ (1992) oraz rock-operę „Čigāns sapnī“ (2001). Tworzył muzykę do takich dzieł jak „Sen nocy letniej“ Williama Szekspira (1992), „Mały książę“ Antoine’a de Saint-Exupéry’ego (2001) oraz „Pan Puntila i jego sługa Matti“ Bertolta Brechta (1999). W 2022 roku „Pērkons“ wystąpił razem z Orkiestrą Symfoniczną z Liepāji, wykonując kompozycje Kulakovsa.

Juris i znaczące osobistości w jego twórczości zawodowej

  • Juris Kulakovs: Serce i dusza zespołu „Pērkons“, którego muzyka i osobowość ucieleśniały wolnomyślicielstwo i opór wobec sowieckiego reżimu. Jego kolega, śpiewak operowy i były minister kultury Nauris Puntulis, opisał go jako „niezwykłą osobowość, wolnomyśliciela, bohemę, ale jednocześnie niezwykle wymagającego profesjonalistę wobec muzyki i każdego stworzonego dźwięku“.

  • Ieva Akuratere: Solistka „Pērkons“, która nazwała Kulakovsa „królem łotewskich anarchistów“, podkreślając jego twórcze motto: „Najważniejsze to pozwolić kwitnąć tej gałęzi, która w tobie wyrosła!“

  • Pēteris Plakidis: Nauczyciel kompozycji Kulakovsa, który pomógł mu rozwijać akademickie podejście do muzyki.

  • Raimonds Pauls i Alnis Zaķis: Wykładowcy konserwatorium, którzy kierowali studiami Kulakovsa w dyrygowaniu orkiestrą.

  • Māris Melgalvs: Poeta, którego teksty, np. do piosenki „Zaļā dziesma“, stały się nieodłączną częścią muzyki Kulakovsa.

Piosenki Kulakovsa, łączące narodowego ducha i społeczną krytykę, stały się symbolem rocka epoki Odrodzenia. Jego muzyka inspirowała młodych ludzi do wyrażania wolności na koncertach, co wydawało się niebezpieczne dla sowieckich władz, przez co „Pērkons“ był monitorowany i zakazywany. Niemniej jednak nielegalne nagrania zespołu rozprzestrzeniały się szeroko, docierając do słuchaczy nawet poza Łotwą – w Niemczech, USA i Francji.

Kompozycje Kulakovsa wciąż żyją, a zespół „Pērkons“ planuje wykorzystać nowe technologie, aby jego muzyka rozbrzmiewała także po jego śmierci. W 2024 roku Łotewska Telewizja wyemitowała film dokumentalny „Mākslas darbi rodas mokās“, poświęcony życiu i twórczej drodze Kulakovsa, ukazujący jego walkę z problemami zdrowotnymi i niezłomnego ducha.

Życie osobiste

Kulakovs był znany ze swojego arystokratycznego stylu – czarnej aksamitnej marynarki, długich włosów i poczucia humoru, np. o swoim kieszonkowym zegarku jako rekwizycie piosenek „Pērkons“. Z czułością wspominał swoją matkę, nauczycielkę, która odmówiła wstąpienia do partii komunistycznej, demonstrując niezłomną postawę moralną.

Był żonaty z Laurą Kulakovą (z domu Karnītis). Z pierwszego małżeństwa Kulakovs miał córkę Justīne Kulakovą-Sipņevską, skrzypaczkę, uważaną za spadkobierczynię jego muzycznego talentu.

Kulakovs zdobył uznanie zarówno na Łotwie, jak i na arenie międzynarodowej. Ambasada USA w Rydze złożyła kondolencje po jego śmierci, wspominając trasy koncertowe „Pērkons“ w łotewskich centrach kultury w USA w latach 80. Jego twórczość została doceniona jako znacząca część dziedzictwa epoki niepodległości Łotwy.

Kompozycje Kulakovsa i nagrania „Pērkons“ są dostępne na platformach takich jak Discogs i Presto Music, a także w łotewskich archiwach muzycznych. Chociaż Kulakovs nie ma specjalnie utworzonego memoriału, jego dziedzictwo można poznawać poprzez koncerty „Pērkons“, spektakle teatralne i materiały archiwalne w Narodowej Bibliotece Łotwy lub archiwum Radia Łotewskiego.

Powstał film dokumentalny „Mākslas darbi rodas mokās“, dostępny w archiwum LTV (emitowany w LTV1 24 maja 2025 roku). Reżyserka Elizabete Gricmane.

Juris Kulakovs był nie tylko utalentowanym muzykiem, ale także ikoną łotewskiej kultury swoich czasów. Jego muzyka, łącząca poetycką wrażliwość, energię rocka i teatralny blask, nadal inspiruje słuchaczy. Jak powiedział solista „Pērkons“ Raimonds Bartaševičs, śmiałość i anarchizm Kulakovsa były zaraźliwe, zachęcając ludzi do przekraczania ram.

Źródło informacji: wikipedia.org, timenote.info, news.lv

Nazwa miejsca Aktywne od: Aktywne do: Zdjęcia Język
Jaunpiebalgas Luterāņu baznīcaJaunpiebalgas Luterāņu baznīcalv

    loading...

        ImięRodzaj relacjiData urodzeniaData śmierciOpis
        1Veronika KulakovaVeronika Kulakovamatka22.11.192715.02.2023
        2Jānis BlūmsJānis Blūmskolega/koleżanka04.01.193607.03.1986
        3Inese  PaberzaInese Paberzakolega/koleżanka22.04.195513.01.2025
        4Uģis MuzikantsUģis Muzikantskolega/koleżanka25.10.197616.01.2024
        5Edgars LiepiņšEdgars Liepiņškolega/koleżanka17.12.192913.09.1995
        6Erik NiedraErik Niedraznajomy28.05.196120.12.2014
        7Mareks  MediņšMareks Mediņšznajomy04.08.197108.09.2018
        8Gundars MauševicsGundars Mauševicsznajomy18.08.197423.05.2004
        9Aldis LangbaumsAldis Langbaumsznajomy12.08.195821.11.2012
        10
        Juris Jakovļevsznajomy13.08.195126.07.2003
        11Niks MatvejevsNiks Matvejevsznajomy13.02.195827.04.2014
        12Ugis RukitisUgis Rukitisznajomy24.12.196014.11.2014
        13Jānis GrodumsJānis Grodumsznajomy10.06.195815.06.2010
        14Dainis VirgaDainis Virgaznajomy05.12.196626.07.2003
        15Vilnis LinužsVilnis Linužsznajomy12.05.196510.09.2005
        16Guido   LingaGuido Lingaznajomy16.06.196920.12.2020
        17Mārtiņš BraunsMārtiņš Braunsznajomy17.09.195124.11.2021
        18Māris ČaklaisMāris Čaklaisznajomy16.06.194013.12.2003
        19Juris PodnieksJuris Podnieksznajomy05.12.195023.06.1992
        20Klāvs ElsbergsKlāvs Elsbergsznajomy03.01.195905.02.1987
        21AlexAlexznajomy10.10.196227.12.2021
        22Aivars BrīzeAivars Brīzeznajomy25.12.196122.10.2013
        23Valters  FrīdenbergsValters Frīdenbergsznajomy26.10.198717.10.2018
        24Māris MelgalvsMāris Melgalvsznajomy15.03.195714.01.2005
        25Pēteris  PlakidisPēteris Plakidisnauczyciel04.03.194708.08.2017
        Dodaj słowa kluczowe