Władysław Ostaszewski

Władysław Ostaszewski (ur. 2 marca 1827 w Brzozowie Nowym, zm. 13 maja 1863 pod Kietlanką) – dowódca oddziału w powstaniu styczniowym.

Urodził się 2 marca 1827 w miejscowości Brzozowo Nowe jako syn Wiktora Ostaszewskiego i Katarzyny Scholastyki z Klickich. Na chrzcie nadano mu imiona Władysław Alfons. Jego ojciec, pochodzący z mazowieckiej rodziny szlacheckiej, był dzierżawnym posesorem dóbr Brzozowo Nowe; miał dom w Warszawie. Matka była związana z kręgiem Entuzjastek, pierwszą polską grupą feministyczną, działającą w Warszawie w latach 1830–1850 i dążącą z jednej strony do zwiększenia aktywności kobiet w życiu publicznym, z drugiej zaś do samorealizacji. Utrzymywała ona związki z działaczami z niepodległościowej Organizacji 1848, którym przywoziła z Krakowa zakazane wydawnictwa. Jej warszawskie mieszkanie było w latach 1847–1849 ośrodkiem konspiracji niepodległościowej. Komisja Śledcza w Warszawie, powołana przez rosyjskie władze zaborcze do tropienia przestępstw politycznych w Królestwie Polskim, nakazała w 1851 roztoczyć nad nią ścisły nadzór policyjny.

Władysław Ostaszewski zatrudniony był jako urzędnik i pomocnik przy głównym mechaniku powstającej wówczas Warszawsko-Wiedeńskiej Drogi Żelaznej, pierwszej linii kolejowej na ziemiach ówczesnego Królestwa Polskiego. Był działaczem niepodległościowej Organizacji 1848. W obawie przed aresztowaniem przez władze zaborcze zbiegł za granicę. Komisja Śledcza w Warszawie nakazała w 1851, by w wypadku pojawienia się go w Królestwie Polskim aresztować go i przywieźć do Cytadeli warszawskiej, więzienia śledczego i miejsca straceń polskich działaczy niepodległościowych. Przebywał wtedy w Krakowie, następnie we Lwowie. W 1858 uzyskał zgodę na powrót do Królestwa Polskiego. Pracował jako inżynier komunikacji kolejowej na Kolei Warszawsko-Petersburskiej.

W powstaniu styczniowym był porucznikiem, następnie kapitanem, dowódcą batalionu strzelców w oddziale Ignacego Mystkowskiego. Wyróżnił się w starciu z wojskami rosyjskimi pod Stokiem, gdzie dowodził częścią oddziału Mystkowskiego. Poległ od kuli rosyjskiej w starciu z wojskami rosyjskimi pod Kietlanką 13 maja 1863. Pochowany został prawdopodobnie w Zarębach Kościelnych, niedaleko miejsca potyczki w Kietlance.

Kamea portretowa Ostaszewskiego przechowywana jest w Muzeum Wojska Polskiego w Warszawie. Wykonana została w muszli na podstawie fotografii Ostaszewskiego, której kopia znajduje się w zbiorach ikonograficznych Polskiej Akademii Umiejętności.