ua

Tytus Karpiński

Добавить новую картинку!
Дата народження:
04.01.1894
Дата смерті:
04.06.1982
Дівоче прізвище персони:
Bolesław
Категорії:
9 Полковник, Механік, Пілот, інженер
Громадянство:
 поляк
Кладовище:
London Borough Of Ealing, South Ealing Cemetery

Urodził się w Łowiczu. Rodzice: Wawrzyniec Karpinski i Elzbieta z Bialkow. Rodzenstwo: Bronislaw, Helena i Czeslawa, Zona: Irena/Malu ze Świdow, c. Stanislawa.                                    Po ukończeniu gimnazjum w Łowiczu studiował na wydziale mechanicznym Politechniki Warszawskiej. W sierpniu 1914 r. został powołany do rosyjskiej kalwarii i wziął udział w walkach pod Warszawą. Następnie został skierowany do Szkoły Podchorążych Artylerii w Odessie, po ukończeniu której odszedł na front wołyński. W 1916 r. został przeniesiony do 7 Oddziału Lotniczego jako oficer do współpracy z artylerią. W późniejszym okresie został oficerem technicznym eskadry. W 1917 r. wstąpił do III Korpusu Armii Polskiej na Wschodzie, gdzie służył jako starszy oficer baterii. W czerwcu 1918 r. po rozbrojeniu korpusu przez wojska austriackie przedostał się do Warszawy i rozpoczął studia na wydziale elektrotechnicznym Politechniki Warszawskiej. W listopadzie 1918 r. stopniu porucznika uczestniczył w rozbrajaniu Niemców i przejęciu lotniska mokotowskiego. Po odzyskaniu niepodległości został dowódcą kompanii lotniczej w Warszawie. Po wypadku lotniczym, w którym został ciężko ranny odszedł do szpitala. Po wyleczeniu został zastępcą kierownika Centralnej Składnicy Lotniczej. W styczniu 1919 r. uczestniczył w utworzeniu 11 Eskadrze Wywiadowczej, z którą odszedł na front litewsko-białoruski. Latał bojowo z sierż. pil. Karolem Bielem i kpt. pil. Wacławem Iwaszkiewiczem. W styczniu 1920 r. po dyslokacji eskadry do Torunia został dowódcą 11 Eskadry Wywiadowczej i dostał awans na kapitana . W 1922 r. w stopniu majora został oficerem technicznym 1 Pułku Lotniczego. W 1922 r. otrzymał włoską odznakę obserwatora. W 1924 r. został oddelegowany na kurs " Service des Fabrication" w Paryżu, w ramach kursu odbył praktykę u Citroëna. W kwietniu 1925 r. został mianowany komendantem Parku Lotniczego 1 Pułku Lotniczego. W grudniu 1925 r. ukończył kurs pilotażu w 1 Pułku Lotniczym i otrzymał tytuł i odznakę pilota nr 812. Od 1926 r. był szefem wydziału technicznego w Departamencie Lotnictwa. 3 maja 1926 r. został mianowany podpułkownikiem /2 lokata/. 31 października 1928 r. został skierowany na studia do Wyższej Szkoły Technicznej "Ecole Superieure d?Aeronutiqe" w Paryżu, gdzie po dwóch latach uzyskał tytuł inżyniera, po czym odbył pięciomiesięczny staż we francuskim Ministerstwie Lotnictwa. W styczniu 1931 r. objął funkcję drugiego zastępcy szefa Departamentu Aeronautyki. Uczestniczył w organizacji i szkoleniu kadry technicznej lotnictwa. Był inicjatorem powstania komisji wypadków lotniczych, komisji gospodarki materiałowej oraz dywizjonu doświadczalnego. 1 stycznia 1933 r. został mianowany pułkownikiem /1 lokata/. W marcu 1933 r. otrzymał francuską odznakę pilota. W kwietniu 1933 r. został mianowany pierwszym zastępcą szefa Departamentu Aeronautyki. W 1939 r. w obliczu zbliżającej się wojny zorganizował ruchome parki naprawy sprzętu lotniczego. W wrześniu 1939 r. przekroczył granicę rumuńską i przedostał się do Francji, a w 1940 r. do Anglii. W Blackpool został przewodniczącym komisji selekcyjnej personelu technicznego. W RAF-ie otrzymał stopień Wing Commandera. W 1941 r. został oficerem łącznikowym przy RAF Maintenance Command. W 1942 r. przydzielony do Air Ministry jako oficer łącznikowy polskiej grupy planowania i zaopatrzenia. Zorganizował polską sekcję techniczno-zaopatrzeniową. Awansowany na stopień Grup Captaina i Air Commodora. W 1947 r. zwolniony z wojska. Po dwuletnim pobycie w Lotniczym Korpusie Przysposobienia i Rozmieszczenia pozostał na emigracji w Wielkiej Brytanii. Zamieszkał wraz z żoną Ireną w Londynie w dzielnicy Hampstead. Obywatelstwa brytyjskiego nie przyjął. W 1949 r. wraz z gen. L. Rayskim i ppłk. T. Lewkowiczem przystąpił do polskiej spółki " Fleet Laundry Hampstead Ltd " mieszczącej się przy 144 Fleet Road. W lipcu 1969 r. przeszedł na emeryturę i przeprowadził się do dzielnicy Ealing. Płk obs. pil. inż. Tytus Karpiński zmarł 4 czerwca 1982 r. w Londynie, pochowany został wraz z żoną na South Ealing Cemetery.              Był odznaczony dwukrotnie Krzyżem Walecznych, Krzyżem Zasługi, Polową Odznaką Obserwatora, Krzyżem Komandorskim Korony Rumunii oraz pamiątkowymi medalami polskimi i zagranicznymi.                                                          Opracowanie: Krzysztof Michalski, red. Elzbieta Gieysztor 

Źródła:                                                                                                                                     1."Skrzydła" nr 127/613 z 1982r.-artykuł gen. obs. Stefana Sznuka i mjr. pil. Stanisława Mioduchowskiego.    2."Geneza i początki organizacji lotnictwa polskiego"- Teresa Garbacz                                                     3. Dzienniki Personalne Ministerstwa Spraw Wojskowych                                                                       4. "Ku czci poległych lotników. Księga pamiątkowa"- praca zbiorowa pod redakcją mjr. dypl. pil. Mariana Romeyki str.179-180                                                                                                              5.Informacje uzyskane od płk Tadeusza Lewkowicza

 

немає місць

    loading...

        Iм'я зв'язокТип відносинДата народженняДата смертіОпис
        1Wawrzyniec KarpińskiWawrzyniec KarpińskiБатько00.00.185908.01.1938
        2Elżbieta  KarpińskaElżbieta KarpińskaМама
        3Bronisław KarpińskiBronisław KarpińskiБрат08.11.189706.06.1946
        4Helena KarpińskaHelena KarpińskaСестра00.00.190300.00.1916
        5Irena  (Malu) KarpińskaIrena (Malu) KarpińskaДружина22.10.190106.11.1983
        6Stanisław ŚwidaStanisław ŚwidaСвикровь/тесть26.01.186813.09.1953
        7Irena ŚwidaIrena ŚwidaСвекор/теща30.01.187110.06.1951
        8Felicja Szczęsna KarpińskaFelicja Szczęsna KarpińskaСвояченица27.05.191207.11.1993
        9Maria ŚwidaMaria ŚwidaСвояченица00.00.189800.00.1978
        10Anna ZalutyńskaAnna ZalutyńskaСвояченица00.00.189529.03.1950
        11Jan ŚwidaJan ŚwidaШурин08.06.190807.06.1972
        12Stanisław ŚwidaStanisław ŚwidaШурин15.01.191111.03.1983

        Не вказано події

        Ключові слова