Czesława Kaparuk

Mamo,

Przyszliśmy tu by pożegnać Cię i towarzyszyć w Twej ostatniej drodze ku Bogu. Spójrz ile osób dziś chce być z Tobą, by Cię w tej drodze wesprzeć modlitwą.

W Twoim imieniu mamo dziękuje Wam wszystkim zgromadzonym dzisiaj w Kościele oraz tym, którym nie było dane uczestniczyć w Twym ostatnim pożegnaniu.

Mamo, miałaś 66 lat, w życiu zdążyłaś m.in. założyć rodzinę, urodzić i wychować dzieci, wnuczęta, zdążyłaś napisać tomik poezji, namalować kilkadziesiąt obrazów i realizować się zawodowo do ostatniego dnia życia. Potrafiłaś dzielić się wszystkim co masz, potrafiłaś wspierać innych, nawet odmawiając czegoś sobie.

Myślałaś o wszystkim i w odległej perspektywie czasowej. Starałaś się byśmy byli na wszystko przygotowani.  Tak często rozmawialiśmy o rzeczach ważnych, o tym co dalej, tak często rozmowa z Tobą była dla nas emocjonalnym wsparciem. Pamiętam mamo te chwile, gdy potrafiliśmy śmiać się ze szczęścia, gdy roniłaś łzy wzruszenia, gdy płakałaś bo było Ci przykro. Pamiętam, że zawsze po trudnych chwilach, na twe oblicze wracał uśmiech. Był on wyczekiwanym słońcem po niepogodzie.

 We wszystko co robiłaś mamo w swym życiu wkładałaś swe serce, które przestało bić w sobotę – 14 stycznia. Mamo, z wiarą i ufnością potrafiliśmy dokonać tego, w co nie wierzyli inni. Spełniłaś swoje marzenia: byłaś na naszych ślubach, tańczyliśmy na weselu, odwiedziłaś Watykan, Rzym, Lourdes, tuliłaś do siebie wnuczkę Paulinkę i wnuczków Damianka i Maksymka. Niestety nie zdążyłaś poznać nienarodzonej wnuczki Poli, jednak i o niej pamiętałaś nim odeszłaś od nas. Czekałaś na jej narodziny.

Mamo, byłaś wyjątkową kobietą, żoną, mamą i babcią. Wrażliwą, bezinteresowną, tak silną by przezwyciężać przeciwności losu. Nigdy nie poddawałaś się. Dobro innych przedkładałaś nad swoje. Dziś wiem i rozumiem to, że żyłaś dla nas. Byłaś ostoją dla nas wszystkich, portem do którego można było się schronić przed życiowymi burzami.

Mamo byłaś dla nas wzorem, radą, wsparcie i miłością. Pokazywałaś nam  świat, uczyłaś wartości którymi się kierować w życiu. Dziękujemy Ci za to wszystko. Dziękujemy Ci mamo za to, że mogliśmy z Tobą dzielić swe troski, dzielić się szczęściem. Wiem, że nie tylko my mieliśmy w Tobie wsparcie. Byłaś mamo najdzielniejszą kobietą na świecie.  Wybacz nam wszystko co Cię raniło mamo. My przebaczamy Ci wszystko i błogosławimy Cię w Twej ostatniej drodze ku Bogu.  Świat już nigdy nie będzie taki sam bez Ciebie mamo…

Na zawsze zostaniesz w naszych sercach i naszej pamięci.

Niech Bóg Ci błogosławi mamo. Spoczywaj w pokoju.