Alfred Borkowski

Alfred Henryk Borkowski (ur. 15 czerwca 1930 w Mchowie k. Przasnysza, zm. 12 lutego 2012 w Ciechanowie) – polski lekarz pulmonolog, pisarz, działacz społeczny. Absolwent Publicznej Szkoły Powszechnej w Przasnyszu (1945), Państwowego Gimnazjum i Liceum w Przasnyszu (matura 1951), Szkoły Felczerskiej w Bydgoszczy oraz Akademii Medycznej w Gdańsku (dyplom 1957). W 1967 uzyskał II stopień specjalizacji z zakresu chorób płuc.

Praca zawodowa

Pracował jako lekarz w szpitalu w Suszu (w latach 1962–1967 był dyrektorem tegoż szpitala). W sierpniu 1967 został ordynatorem Oddziału Przeciwgruźliczego szpitala w Ciechanowie, od 1969 był ordynatorem Oddziału Chorób Płuc tegoż szpitala. W latach 1968–1972 prowadził Powiatową Przychodnię Obwodową w Ciechanowie. W 1996 przeszedł na emeryturę.

Działalność społeczno-polityczna

Radny miejski i powiatowy w Iławie (1961–1967), radny Miejskiej Rady Narodowej w Ciechanowie i Wojewódzkiej Rady Narodowej w Warszawie, zastępca przewodniczącego Komisji Zdrowia WRN. Po reorganizacji podziału administracyjnego kraju zastępca przewodniczącego WRN w Ciechanowie (1975–1984). Prezes Towarzystwa Wiedzy Powszechnej (1970–1975), przewodniczący Powiatowego Komitetu Stronnictwa Demokratycznego, w latach 1975–1984 przewodniczący Wojewódzkiego Komitetu SD w woj. ciechanowskim. W 1972 powołał w Ciechanowie Klub Pracy Twórczej i był jego prezesem do połowy 1986. W 1997 zorganizował oddział Związku Literatów Polskich (prezes do 2001). Członek założyciel Związku Literatów na Mazowszu (2009). Przewodniczył Towarzystwu Przeciwtytoniowemu, od 1981 był członkiem Zarządu Towarzystwa Miłośników Ziemi Ciechanowskiej.

Twórczość literacka i publicystyczna

Autor blisko 30 książek o tematyce regionalnej, biograficznej, dotyczących służby zdrowia oraz jedenastu zbiorów poezji. Wydał m.in. Wiersze wybrane (1976), Klechdy ciechanowskie (1980; współautor Cezary Leżeński), Obłok ciechanowski. Poezja (1981), Ciechanowskie notatki okupacyjne (1984), Swojemu miastu i swojej ziemi, cz. 1 i 2 (1985), Opin i Bogna oraz legenda o Łydynce (1985), Wiersze i klechdy (1985–1986), Przy szpitalnym łóżku. Wiersze (1986), Dr Karol Szwanke (1987), Moja idea. Wiersze wybrane (1988), Żydzi ciechanowscy (1989), Krasnoludki Mazowsza (1990), Ciechanowski almanach medyczny na rok 1990 (1990), Ciechanoviana (1991), Miłość ich dwojga, historia prawdziwa (1991), Zeszyty Literackie nr 4 (1991: wiersze), Opin i wojewodzianka (1992), Saga mchowska, Diabelski tygiel (1994), Mazowieckie zjawy (1994), Złowieszcze echo nad Łydynią i Wkrą (1995), Ciechanowscy medycy (1995), Wahadło dusz. Poezja (1996), Zakonnica, córka ubeka (1997), Z lat wojny. Szkice ciechanowskie (1998), Śladami nazwisk (2000), Mazowieckie rymy okupacyjne (2001), Medycyna i medycy przasnyscy (2001), Ciechanowskie opowieści (2002), Moje wspomnienia szkolne (2003), Opowieści z rodzinnych stron. Przasnysz, Mchowo, Chorzele (2003), Przasnyskie portrety. Część pierwsza (2004), Tak pamiętają to ludzie (2004), Ludzie pióra Mazowsza ciechanowskiego (2005), Mchowo (2005), Milczący kamień (2006: wiersze), Myśli, spostrzeżenia, fakty. Zapiski (2006), Rżany koń (2006), O mojej Łydyni (2007: wiersze), Wieczorne rozmyślania. Wybór wierszy (2008), Miejscowości powiatu ciechanowskiego - wybrane informacje (2008), Przasnyskie portrety. Część druga (2008; współautor: Piotr Kaszubowski), Śladami przeszłości (2009), Ciechanowscy medycy (2009), Przasnyskie portrety. Część trzecia (2009; współautor: Piotr Kaszubowski), Mojej ziemi (2010: wiersze), Ptaszki na drutach (2011: wiersze), Przasnyskie portrety. Część czwarta (2011; współautor: Piotr Kaszubowski). Utwory tłumaczone na kilka języków europejskich oraz we fragmentach na japoński. Publicysta czasopism medycznych, społeczno-kulturalnych i regionalnych.

Nagrody i odznaczenia

Odznaczony Kawalerskim i Oficerskim Krzyżem OOP oraz licznymi odznaczeniami i dyplomami. Laureat Międzynarodowej i Niezależnej Fundacji Popierania Kultury Polskiej: Polcul Foundation (marzec 1995). W 1993 obdarzono go tytułem Ciechanowianina Roku. Laureat Medalu Stanisława Ostoja-Kotkowskiego za 2009 rok w kategorii Medal Honorowy. 27 czerwca 2010 r. podczas obchodów jubileuszu 80. urodzin odznaczony został medalem Pro Masovia.