Krzysztof Zaleski
- Дата народження:
- 03.09.1948
- Дата смерті:
- 20.10.2008
- Категорії:
- Aктор, Режисер, Сценарист
- Громадянство:
- поляк
- Кладовище:
- Warszawa, Powązki Military Cemetery
Krzysztof Zaleski (ur. 3 września 1948 w Świętochłowicach, zm. 20 października 2008 w Warszawie) – polski reżyser teatralny, aktor filmowy, scenarzysta.
Prywatnie był mężem aktorki Marii Pakulnis.
Życiorys
Absolwent filologii polskiej Uniwersytetu Warszawskiego (1971) i Wydziału Reżyserii warszawskiej PWST.
W Kole Naukowym PWST wyreżyserował Ślub W. Gombrowicza. Od końca studiów związany z warszawskim Teatrem Współczesnym, gdzie reżyserował Świecznik de Musseta (1979), Smoka E. Szwarca (przy współpracy Janusza Wiśniewskiego, 1983), Mahagonnę Brechta/Weilla (1982), Ślub Gombrowicza (1983), Niech no tylko zakwitną jabłonie – musical według scenariusza napisanego wspólnie z Agnieszką Osiecką (1984).
W 1983 r. wystawił Księdza Marka J. Słowackiego (adaptacja i reżyseria) – uznanego za jedną z najwybitniejszych inscenizacji Słowackiego w Teatrze Dramatycznym. W Teatrze Ateneum wyreżyserował Skąpca Moliera oraz Dwie sceny miłosne wg O. Wilde'a i A. Czechowa, Rewizora N. Gogola, Pan Inspektor przyszedł J. B. Priestleya.
W Teatrze Muzycznym "Roma" wyreżyserował spektakl pt. Cohen. Twórca spektakli o różnej stylistyce, ale zawsze doskonale przystających do materiału dramatycznego i wyróżniających się perfekcją wykonania.
Współpracował z Teatrem Telewizji (Sprawa Stawrogina wg F. Dostojewskiego, Cyrano de Bergerac E. Rostanda, Chińska kokaina M. Bułhakowa, Już tylko sen E. Rylskiego, Rysa P. Mossakowskiego, Parady J. Potockiego), a także z wieloma teatrami, m.in. Teatrem Powszechnym, Teatrem Współczesnym, Teatrem Ateneum w Warszawie oraz Teatrem Wybrzeże. Wykładał w warszawskiej PWST, a w latach 1987–1990 był prodziekanem Wydziału Reżyserskiego.
Od 2006 roku był dyrektorem Teatru Polskiego Radia, a od 2007 – dyrektorem i redaktorem naczelnym Programu 2 Polskiego Radia.
Artysta zmarł w wyniku choroby nowotworowej 20 października 2008 w Warszawie i został pochowany na Cmentarzu Wojskowym na Powązkach w Warszawie.
Nagrody
Na V Krajowym Festiwalu Teatru PR i Teatru TVP Dwa Teatry 2005 otrzymał nagrodę za scenariusz słuchowiska poetyckiego na podstawie utworów Kazimierza Wierzyńskiego Nie piszę już wierszy, zgłoszone przez Polskie Radio Program I.
W roku 2007 uhonorowano go prestiżową nagrodą przyznawaną dla artystów teatralnych – Feliksem za reżyserię Wagonu na podstawie prozy Marka Nowakowskiego, zrealizowanego w Teatrze Współczesnym w Warszawie.
Wybrana filmografia (jako aktor)
- 1976: Niedzielne dzieci
- 1977: Indeks. Życie i twórczość Józefa M.
- 1978: Zaległy urlop
- 1978: Próba ognia i wody
- 1978: Bez znieczulenia
- 1979: Obok
- 1979: Szansa
- 1980: Gorączka
- 1981: Kobieta samotna
- 1981: Przypadek
- 1981: Dziecinne pytania
- 1981: Człowiek z żelaza
- 1982: Głosy
- 1985: Idol
- 1985: Jezioro Bodeńskie
- 1985: Kochankowie mojej mamy
- 1985: Zabawa w chowanego
- 1986: Zmiennicy - serial telewizyjny
- 1987: O rany, nic się nie stało!!!
- 1987: Zabij mnie, glino
- 1988: Męskie sprawy
- 1988: Obywatel Piszczyk
- 1989: Konsul
- 1991: Życie za życie. Maksymilian Kolbe
- 1992: Czarne słońca
- 1992: Warszawa. Rok 5703 (inny tytuł Tragarz puchu)[6]
- 1993: Tylko strach
- 1993: Samowolka
- 1994: Miasto prywatne
- 1995: Gracze
- 1996: Ekstradycja 2
- 1997: Sztos
- 1999: O dwóch takich, co nic nie ukradli
- 2000: Bajland
- 2000: Twarze i maski − reżyser Sar
- 2004: Cudownie ocalony
- 2005: Dziki 2: Pojedynek
- 2006: Letnia miłość
- 2006: Kryminalni − Tadeusz Niezgoda "Rotger" (odc. 57)
Джерело: wikipedia.org
немає місць
Iм'я зв'язок | Тип відносин | Опис | ||
---|---|---|---|---|
1 | Густав Голоубек | Коллега | ||
2 | Agnieszka Osiecka | Коллега |
Не вказано події