Stanisława Grabska

Stanisława Halina Grabska (ur. 20 marca 1922 we Lwowie, zm. 13 listopada 2008 r. w Sulejówku) – teolog, publicystka, artysta plastyk (w zakresie tkactwa artystycznego).

Droga życiowa

Córka prof. Stanisława Grabskiego, polityka i ekonomisty oraz Zofii Smolik.

Podczas II wojny światowej członek Tajnej Sodalicji Mariańskiej. Przybyła do Lwowa na rozkaz Komendy ZWZ w Warszawie z zadaniem nawiązania bezpośredniej łączności konspiracyjnej z komendą ZWZ na okupację sowiecką, w celu połączenia obu struktur konspiracji wojskowej. Podczas okupacji hitlerowskiej Lwowa była zatrudniona jako preparatorka wszy w Instytucie Badań nad Tyfusem Plamistym i Wirusami profesora Rudolfa Weigla, dzięki czemu miała dokumenty, chroniące ją przed represjami okupanta.

Od 1945 r. w Warszawie. Studiowała na Akademii Sztuk Pięknych (malarstwo i tkactwo artystyczne). Pracowała następnie w Biurze Wzornictwa Przemysłu Lekkiego. W 1964 r. podjęła studia teologiczne na Katolickim Uniwersytecie Lubelskim (zaocznie, w ramach Studium Wyższej Wiedzy Religijnej, później w trybie stacjonarnym). Pracę magisterską pt.: Wolność chrześcijańska u św. Pawła i u św. Mateusza obroniła w 1969 r. W tym czasie była też organizatorką wykładów teologicznych w Klubie Inteligencji Katolickiej w Warszawie. Uczestniczyła w Kongresie Apostolatu Świeckich w Rzymie, w czasie trwania II Soboru Watykańskiego. Następnie, dzięki stypendium, studiowała na uniwersytecie w Louvain (Belgia, 1970-1973), będąc tam pierwszą kobietą świecką, która obroniła doktorat z teologii (promotor: ks. prof. Philippe Delhaye, ekspert Soboru ds. etycznych).

Po powrocie do Polski, była związana nadal z warszawskim KIK-iem, wykładała też m.in. kulturę biblijną na wydziale krytyki teatralnej warszawskiej PWST, oraz symbolikę biblijną w kulturze europejskiej dla Podyplomowego Studium Religioznawczego przy Uniwersytecie Warszawskim. Na początku l. 80. wykładała w duszpasterstwach, również dla członków podziemnej "Solidarności". Napisaną przez siebie "Drogę krzyżową" odczytała w Częstochowie na Jasnej Górze dla przedstawicieli KIK-ów z całej Polski, podczas trwania stanu wojennego (później tekst został powielony i rozprowadzany w II obiegu).

Członek Klubu Inteligencji Katolickiej w Warszawie (m.in. wiceprezes i prezes). Członek Komitetu Obywatelskiego "Solidarność" przy Lechu Wałęsie (wiceprzewodnicząca komisji stowarzyszeń). Uczestnik obrad Okrągłego Stołu, ze strony opozycji demokratycznej (w podzespole ds. stowarzyszeń i samorządu terytorialnego; przewodnicząca grupy roboczej ds. stowarzyszeń).

W sierpniu 1996 r. była organizatorką zbierania podpisów pod Apelem do organizacji światowej i Rady Europy w sprawie Czeczenii w 52. rocznicę wybuchu Powstania Warszawskiego (tekst apelu publikował m.in. "Tygodnik Powszechny"). Była także redaktorem naczelnym czasopisma Życie Klubów: kwartalnik Porozumienia Klubów Inteligencji Katolickiej.

W ostatnich latach prowadziła w warszawskim KIK-u cykliczne spotkania "Czytamy Stary Testament" oraz "Czytamy Nowy Testament". Jest uważana za jednego z najwybitniejszych polskich teologów świeckich.

Publikowała m.in. w "Więzi", "Znaku", "Przewodnika Katolickiego", "Tygodniku Powszechnym" i "Niedzieli" oraz pracach zbiorowych.

Odznaczona Krzyżem Oficerskim Orderu Odrodzenia Polski.

Mieszkała w Warszawie, a w ostatnim okresie życia w Sulejówku.