Władysław Jan Wawrzyniak

Mjr w st. sp. Władysław Jan WAWRZYNIAK s. Ludwika i Józefy z Rosińskich, ur. 15 V 1890 w Antoninie w Wielkopolsce. Uczestnik I wojny światowej i powstania wlkp. W 1920 w stopniu mjr. walczył w 70 pp. Następnie służył w DOK VII, w 58, 57 i 35 pp. Odznaczony VM 5 kl., KN, OOP 4 kl. Żonaty z MartąMatuszewską.

CAW, AP 4722, 5108, 12291, KN 20 VII 1932, OOP 2/1142; MiD WIH, Ł.W. 036/4 z 16 IV 1940; AM 855.

Ukończył Królewskie Gimnazjum w Ostrowie Wielkopolskim, gdzie był prezesem Towarzystwa Tomasza Zana, maturę zdał w 1911 oraz studia prawnicze na uniwersytetach w Monachium i we Wrocławiu.

Był aktywnym uczestnikiem wydarzeń Republiki Ostrowskiej, powierzono mu dowództwo nad utworzonym wówczas I Pułkiem Piechoty Polskiej. Został on rozwiązany pod naciskiem władz niemieckich i poznańskich. Miesiąc później, w styczniu 1919 roku, objął dowództwo Batalionu Pogranicznego ze Szczypiorna i na jego czele ponownie zajął Ostrów. W powstaniu wielkopolskim był dowódcą Okręgu Wojsk VII Frontu Południowego. Współdowodził także 12 Pułkiem Strzelców Wielkopolskich. Dosłużył stopnia majora.

W czasie II wojny światowej uwięziony przez NKWD, osadzony w Kozielsku, zamordowany w Katyniu.

Opracował Zarys historii powstania w południowej części Księstwa Poznańskiego („Wolność” nr 4, 5, 7/1922 Poznań, „Gazeta Ostrowska” nr 1/1994 1 s. 11–13).

Odznaczenia i wyróżnienia

• Krzyż Niepodległości
• Orderem Virtuti Militari V klasy
• w Ostrowie uhonorowany ulicą swojego imienia.