Bolesław Pohorecki

Bolesław POHORECKI s. Nikodema i Zuzanny z Turkowskich, ur. 6 VI 1878 w Warszawie. Absolwent Wydziału Prawa UW (1903). Od 1917 sędzia Sądu Apelacyjnego w Warszawie. W 1920 ochotnik WP. Prokurator Sądu Najwyższego, prezes Trybunalu Kompetencyjnego, prezydent Komisji Kodyfikacyjnej RP. Autor przepisów prawnych. Odznaczony OOP 3 i 2 kl. Żonaty z Jadwigą Richterówną.

MiD WIH, Ł.W. 036/4 z 16 IV 1940 oraz Kartoteka osobowa, litery M–P; AM 409.

***

Bolesław Norbert Pohorecki (ur. 6 czerwca 1878 w Warszawie, zm. 1940 w Katyniu) – polski prawnik, specjalista prawa cywilnego, prezes Izby Cywilnej Sądu Najwyższego II RP, ofiara zbrodni katyńskiej.

Syn Nikodema i Zuzanny z Turkowskich. W 1903 roku ukończył Wydział Prawa Uniwersytetu Warszawskiego. W latach 1906–1917 pracował jako adwokat, a w 1917 roku został sędzią Sądu Apelacyjnego w Warszawie. Był pracownikiem Komisji Prawa Cywilnego Tymczasowej Rady Stanu. W 1920 roku, w okresie wojny polsko-bolszewickiej, wstąpił ochotniczo do Wojska Polskiego. W latach 1920–1926 prokurator Sądu Najwyższego, od 1926 roku prezes Izby Cywilnej Sądu Najwyższego. W latach 1926–1936 prezes Trybunału Kompetencyjnego. Pełnił funkcję prezydenta Komisji Kodyfikacyjnej II RP. Autor przepisów prawnych i licznych publikacji z zakresu prawa cywilnego.

Po wybuchu II wojny światowej 1939 i agresji ZSRR na Polskę został aresztowany przez Sowietów. Został osadzony w specjalnym obozie NKWD w Kozielsku jako osoba cywilna. Wiosną 1940 został przetransportowany do Katynia i rozstrzelany przez funkcjonariuszy Obwodowego Zarządu NKWD w Smoleńsku oraz pracowników NKWD przybyłych z Moskwy na mocy decyzji biura politycznego KC WKP(b) z 5 marca 1940. Został pochowany na terenie obecnego Polskiego Cmentarza Wojennego w Katyniu, gdzie w 1943 jego ciało zidentyfikowano podczas ekshumacji prowadzonych przez Niemców pod numerem 409. Przy zwłokach zostały odnalezione dowód osobisty, telegram, list, osiem pocztówek, wizytówka oraz adres zamieszkania przy ulicy Starołowickiej 99 w Warszawie.

Jego żoną była Jadwiga, z domu Richter.

Odznaczenia

• Krzyż Komandorski z Gwiazdą Orderu Odrodzenia Polski
• Krzyż Komandorski Orderu Odrodzenia Polski (2 maja 1923)