Stanisław Kazimierczyk

Stanisław Kazimierczyk, właściwie Stanisław Sołtys, Stanisław zwany Kazimierczykiem, Stanisław Kaźmierczyk (ur. 27 września 1433 w Kazimierzu, zm. 3 maja 1489 tamże) – święty Kościoła katolickiego, prezbiter, polski duchowny katolicki, kanonik laterański, kaznodzieja i duszpasterz krakowski.

Biografia

Według autora najstarszego żywota, spisanego w 1609 był synem rajcy Kazimierza, Macieja zwanego Sołtysem (Scoltetus) i Jadwigi. Po ukończeniu szkoły parafialnej przy kościele Bożego Ciała w Krakowie kontynuował naukę na Akademii Krakowskiej. Wstąpił do zakonu kanoników regularnych laterańskich, a po uzyskaniu święceń kapłańskich (1456) pełnił funkcję kaznodziei, mistrza nowicjatu, przeora i spowiednika w kościele Bożego Ciała. Stopień bakałarza uzyskał w 1461, a wg późniejszych hagiografów w 1466 uzyskał stopień magistra z filozofii, a w 1467 z teologii.

Apostolat Stanisław realizował jako kaznodzieja. Wygłaszał kazania w języku polskim i niemieckim, które potem zostały połączone w zbiory, podnosząc w nich znaczenie pełnego uczestnictwa we Mszy świętej, o Eucharystii i Matce Bożej.

  Ty, który słuchasz Mszy świętej i wychodzisz przed jej zakończeniem nie otrzymasz żadnej nagrody, gdyż ważność obowiązku wysłuchania Mszy świętej stwierdza się na końcu.

Jego postawa budziła u wiernych zaufanie zwracali się więc do niego o rady i pomoc ludzie wszystkich stanów. Troszczył się o ubogich, chorych, współbraci kanoników z klasztoru. Żył wierny w duchowi reguły św. Augustyna. Jeden z hagiografów napisał: „Mową swoją łagodną i słodkim językiem bojaźń Bożą wmawiał z wielkim pożytkiem”, jednak nie zawsze „był pochlebny, ale śmiele w pospolitości grzechy ludzkie ganił”.

Do dziś zachował się rękopis Sermones de tempore et de sanctis, inny rękopis (Postilla beati Stanislai Casimiritani canonici ad ecclesiam Santcissimi Corporis Christi penes Cracoviam XV <<saec.>>) - uległ zniszczeniu w 1945.

Jak podają przekazy zmarł w klasztorze w postawie klęczącej. Pochowany został na własną prośbę pod posadzką kościoła Bożego Ciała w Krakowie, a grób stał się miejscem kultu.

Do rozpowszechnienia kultu Stanisława przyczyniła się pamięć o jego stosunku do Eucharystii, modlitwy, pracy i wypełnianiem swoich obowiązków kapłańskich. Za życia cieszył się opinią świętego. Błogosławieństwu Stanisława, późniejszy król Jan I Olbracht przypisywał zwycięstwo nad Tatarami 8 września 1487 w bitwie pod Kopystrzyniem.

Stanisław zaraz po śmierci zaliczony został do grupy sześciu błogosławionych felicis saeculi Cracoviae, razem z Izajaszem Bonerem, św. Janem Kantym, św. Szymonem z Lipnicy, Michałem Giedroyćem i Świętosławem Milczącym. W kilka lat po śmierci zgromadzono spis 176 łask doznanych za jego wstawiennictwem i dokonano elewacji grobu, przenosząc szczątki z prezbiterium kościoła nad posadzkę, a w 1632 do wystawionego sarkofagu. Był patronem Kazimierza, a relikwie Stanisława znajdowały się w wieży ratusza.

Dzieje, pośmiertne cuda i kult Stanisława były inspiracją dla malarzy m.in. Łukasza Porębskiego („Imago visionis Servi Dei”, 1619). W kościele Bożego Ciała znajduje się jego obraz, zwany Felix saeculum Cracoviae („Szczęśliwy wiek Krakowa”), na którym znajduje się wizerunek św. Kazimierczyka pośród wspomnianych świątobliwych mężów. Zachowały się też obrazy z XVI wieku, feretrony i obrazy wotywne.

Beatyfikacja i kanonizacja

Zabiegi mające doprowadzić do beatyfikacji Stanisława rozpoczęto w 1767 roku, a po odzyskaniu niepodległości podjął je ks. Augustyn Błachut. Po II wojnie światowej proces ten podjęto ponownie i w 1969 roku w czasie wizytacji parafii kanoników regularnych Bożego Ciała abp. kardynał Karol Wojtyła przed ołtarzem Stanisława odprawił Mszę Świętą. 15 grudnia 1972 powołał on Komisję Historyczną, która zbierała dokumenty świadczące o świętości Stanisława. Kardynał Franciszek Macharski w 1986 wypowiedział się o legalności kultu oddawanego Stanisławowi Kazimierczykowi. 21 grudnia 1992 roku Jan Paweł II zaaprobował kult Stanisława.

18 kwietnia 1993 na Placu św. Piotra w Rzymie, papież Jan Paweł II beatyfikował Stanisława Kazimierczyka wraz z Marią Angelą Truszkowską założycielką Sióstr Felicjanek, dokonując potwierdzenia jego kultu, mówiąc o nim:

  Dla wielu był przewodnikiem na drogach życia duchowego.

19 grudnia 2009 roku papież Benedykt XVI podpisał dekret o cudzie za wstawiennictwem Stanisława Kazimierczyka, co umożliwiło jego kanonizację, która nastąpiła w Rzymie 17 października 2010 roku.