Julian Kryplewski

Julian Kryplewski (ur. 15 lutego 1877 w Tarnowie, zm. 11 października 1949 tamże) − prawnik, adwokat, w latach 1926−1929 burmistrz Tarnowa.

Julian Kryplewski był jedynym synem Andrzeja, mistrza kominiarskiego, i jego drugiej żony Antoniny Stępniowskiej. Po ukończeniu tarnowskiego gimnazjum studiował prawo na Uniwersytecie Jagiellońskim. Od 1906 roku pracował w sądach w Tarnowie i Żabnie. W 1911 roku uzyskał tytuł doktora prawa i rozpoczął samodzielną praktykę adwokacką w Tarnowie. Po wybuchu I wojny światowej został zmobilizowany i służył w armii Austro-Węgier jako prawnik, obrońca w sprawach karnych. Podobną funkcję pełnił w latach 1919−1920 w odrodzonym Wojsku Polskim. Zwolniony z wojska w stopniu kapitana, powrócił do Tarnowa i adwokatury.

W 1926 roku Julian Kryplewski został dokooptowany w skład rady miejskiej Tarnowa, reaktywowanej po trzech latach rządów komisarycznych. 30 listopada tegoż roku został zdecydowaną większością głosów wybrany nowym burmistrzem miasta. Wiceburmistrzem został, pełniący już tę funkcję do 1923 roku, Herman Mütz, również adwokat. Rządy Juliana Kryplewskiego przebiegały w cieniu realizowanej od 1927 roku przez rząd wielkiej inwestycji: budowy w zachodniej części Tarnowa fabryki chemicznej (obecne Zakłady Azotowe w Tarnowie-Mościcach). W mieście opracowano i przeprowadzono plan taniego budownictwa mieszkaniowego dla niezamożnych rodzin, opracowany przez dyrektora budownictwa miejskiego, inżyniera Witolda Giżberta-Studnickiego. W 1927 roku uroczyście otwarto Muzeum Miejskie (obecnie Muzeum Okręgowe w Tarnowie), którego pierwszym dyrektorem został promotor jego powstania, Józef Kazimierz Jakubowski. W 1929 roku, dzięki inicjatywie między innymi Juliana Kryplewskiego i Józefa Jakubowskiego do Tarnowa sprowadzono prochy generała Józefa Bema i umieszczono je w mauzoleum, zaprojektowanym przez Adolfa Szyszko-Bohusza.

Powstały wskutek nadmiernych inwestycji deficyt budżetu miasta spowodował rozwiązanie dotychczasowej rady miejskiej i przeprowadzenie w czerwcu 1929 roku wyborów samorządowych. Julian Kryplewski, mimo że bezpartyjny, kandydował z pierwszego miejsca na liście Polskiej Partii Socjalistycznej, która poniosła spektakularną klęskę, nie wprowadzając do rady miasta ani jednego przedstawiciela. Nowym burmistrzem został Michał Skowroński, zaś Julian Kryplewski powrócił do praktyki adwokackiej.

7 września 1939 roku, po ewakuacji ówczesnego prezydenta Tarnowa Mieczysława Brodzińskiego do Lwowa, Julian Kryplewski został przewodniczącym Tymczasowego Zarządu Miasta. Tego samego dnia do Tarnowa wkroczyły wojska niemieckie, zatrzymując Kryplewskiego i dwóch innych członków zarządu, księży Jana Bochenka i Józefa Lubelskiego, jako zakładników. Zwolniono ich następnego dnia, zaś Tymczasowy Zarząd Miasta został zlikwidowany przez nowe władze okupacyjne 25 września. W 1940 roku Julian Kryplewski został przewodniczącym powiatowego zarządu Rady Głównej Opiekuńczej.

Julian Kryplewski zmarł w 1949 roku i został pochowany w grobowcu rodzinnym na Starym Cmentarzu w Tarnowie. Żonaty od 1906 roku z Zofią Nieduszyńską, miał trzech synów i córkę.