Kazimierz Żebrowski

Kazimierz Żebrowski (ur. 4 marca 1891, zm. ?) – polski hokeista, olimpijczyk z Sankt Moritz 1928.

Jeden z założycieli sekcji hokejowej AZS Warszawa, z którym to klubem wywalczył w latach 1927-1931 pięciokrotnie tytuł mistrza Polski.

W drużynie narodowej rozegrał 19 meczów, strzelając 1 bramkę.

Na igrzyskach olimpijskich w 1928 roku wraz z drużyną zajął 8. miejsce.

Po zakończeniu kariery sportowej został trenerem w AZS Warszawa. Zginął w Warszawie podczas okupacji niemieckiej lub w obozie w Sachsenhausen.

***

Jeden z twórców polskiego hokeja lodowego, olimpijczyk z St. Moritz (1928). Wraz z Aleksandrem Tupalskim i Lucjanem Kulejem powołał do życia (1922) sekcję hokejową warszawskiego AZS (był jej pierwszym kierownikiem), która (1923) wzmocniona reemigrantem z Kanady Wilhelmem Rybakiem (przywiózł pierwsze prawdziwe wzory hokeja kanadyjskiego) i (1924) naszym rodakiem z USA Tadeuszem Adamowskim (znakomite umiejętności pedagogiczne), stała się kolebką naszego hokeja.

Stołeczni akademicy (obok Żebrowskiego - Czaplicki, Kulej, Kowalski, Tupalski, Adamowski i Krygier) nie tylko zdobyli 5 tytułów mistrza Polski (1927-1931), ale tworzyli także pierwszą reprezentację olimpijską, która wyjechała do Szwajcarii. W sumie rozegrał w barwach narodowych 19 spotkań i strzelił 1 bramkę.

Po zakończeniu kariery zawodniczej został trenerem AZS Warszawa, a jego miejsce na lodowisku zajął młodszy brat - Saturnin. Zmarł w Warszawie w czasie okupacji niemieckiej, ale brak jakichkolwiek szczegółów. Nazwano go "ojcem" akademickiego hokeja.

Żródło: http://www.olimpijski.pl