Roman Sabiński

Roman Sabiński (ur. 28 grudnia 1908 we Lwowie, zm. 28 czerwca 1978 w Manchesterze) – polski piłkarz, hokeista, olimpijczyk z Lake Placid 1932.

Uczestnik obrony Lwowa w 1920 roku za co otrzymał Krzyż Obrony Lwowa. Był reprezentantem Lwowskiego Towarzystwa Łyżwiarskiego i Pogoni Lwów. W reprezentacji Polski rozegrał 35 spotkań. W 1933 roku zdobył mistrzostwo Polski. Na igrzyskach olimpijskich w 1932 roku zajął 4 miejsce.

***

księgowy, reprezentacyjny hokeista ze Lwowa, olimpijczyk z Los Angeles (1932). Urodzony 28 grudnia 1908 we Lwowie. Jako 12-letni uczeń IV klasy szkoły ludowej im. Jordana, w czasie odwrotu wojsk polskich z Ukrainy (czerwiec - wrzesień 1920) był czynnym członkiem Miejskiej Straży Obywatelskiej (służba pomocnicza, oddział "Wilki"), za co otrzymał Krzyż Obrony Lwowa (nr 3110).

Ukończył potem 8-klasowe gimnazjum i po 2-letnim kursie w Państwowym Liceum Handlowym (1931) pracował  jako księgowy Kasy Samopomocowej Policji Państwowej woj. lwowskiego.

Już jako młody chłopak kopał piłkę, ale do najwyższych zaszczytów w sporcie doszedł w hokeju na lodzie. Reprezentując barwy Lwowskiego Towarzystwa Łyżwiarskiego i miejscowej Pogoni awansował do reprezentacji Polski (rozegrał w barwach narodowych 35 spotkań - debiut w 1929 na mistrzostwach Europy w Budapeszcie) i znalazł się w składzie olimpijczyków. Rok po igrzyskach (1933) Sabiński wraz z kolegami z lwowskiej Pogoni wywalczył w Katowicach tytuł mistrza Polski (grali z nim m. in. Weissberg, Kuchar, Hemmerling, Zimmer). Nieznane są dalsze losy naszego reprezentacyjnego hokeisty.

Źródło: http://www.olimpijski.pl