ua

Mieczysław Potocki

Mieczysław Potocki vel Roman Górski, vel Henryk Tuczyłowski, vel Kazimierz Ziuch ps. "Węgielny", "Kamienny", "Albinek" (ur. 18 marca 1909, zm. 11 listopada 1989) – major dyplomowany łączności Wojska Polskiego i ZWZ-AK Okręgu Wilno, jeden z dowódców akcji "Burza" na Wileńszczyźnie.

Ukończył roczny kurs unitarny w Szkole Podchorążych Piechoty w Komorowie koło Ostrowi Mazowieckiej, a następnie dwuletnią Szkołę Podchorążych Inżynierii w Warszawie. 7 sierpnia 1932 Prezydent RP mianował go podporucznikiem ze starszeństwem z 15 sierpnia 1931 i 4 lokatą w korpusie oficerów łączności. 1 września 1932 przydzielony do do 7 Batalionu Telegraficznego w Poznaniu i wyznaczony na stanowisko dowódcy plutonu. W latach 1937-39 studiował w Wyższej Szkole Wojennej w Warszawie. Podczas kampanii wrześniowej służył w łączności w SGO "Narew". Był internowany na Litwie, skąd udało mu się uciec.

W maju 1940 roku zaangażował się w działalność konspiracyjną i został oficerem sztabowym garnizonu Dwór. Rok później został aresztowany przez NKWD, jednak udało mu się zbiec z transportu przy pomocy kolejarzy. Następnie był szefem sztabu "Pola", dowódcą Inspektoratu B i Inspektoratu BC, a od kwietnia 1944 roku dowódcą Zgrupowania nr 2. Pod Krawczunami i Nowisiółkami dowodził oddziałami AK w ich największej bitwie stoczonej na Wileńszczyźnie z jednostkami Wehrmachtu.

17 sierpnia 1944 roku został aresztowany przez NKWD; był przetrzymywany w obozach w Ostaszkowie i Morszańsku. Wrócił do kraju w 1947 roku. W latach 1948-50 był więziony na Mokotowie. Po uwolnieniu zamieszkał w Łodzi. Pracował w Łódzkich Zakładach Radiowych, działał w ruchu kombatanckim.

Awanse

  • podporucznik – 7 sierpnia 1932 ze starszeństwem z 15 sierpnia 1931 i 4 lokatą w korpusie oficerów łączności
  • porucznik – 5 marca 1934 ze starszeństwem z 1 stycznia 1934 i 13 lokatą w korpusie oficerów łączności
  • major - ze starszeństwem od 1 stycznia 1943

Ordery i odznaczenia

  • Krzyż Srebrny Orderu Virtuti Militari - 1944
  • Krzyż Walecznych - 1943

 

Джерело: wikipedia.org

немає місць

    loading...

        01.09.1939 | Wojska niemieckie napadły o świcie bez wypowiedzenia wojny na Polskę, rozpoczynając kampanię wrześniową a tym samym II wojnę światową

        Kampania wrześniowa (inne stosowane nazwy: kampania polska 1939, wojna polska 1939, wojna obronna Polski 1939) – obrona terytorium Polski przed agresją militarną (bez określonego w prawie międzynarodowym wypowiedzenia wojny) wojsk III Rzeszy (Wehrmacht) i ZSRR (Armia Czerwona); pierwszy etap II wojny światowej. Była to pierwsza kampania II wojny światowej, trwająca od 1 września (zbrojna agresja Niemiec) do 6 października 1939, kiedy z chwilą kapitulacji SGO Polesie pod Kockiem zakończyły się walki regularnych oddziałów Wojska Polskiego z agresorami. Naczelnym Wodzem Wojska Polskiego w kampanii był marszałek Edward Rydz-Śmigły, a szefem sztabu gen. bryg. Wacław Stachiewicz. Od 3 września 1939 wojna koalicyjna Polski, Francji i Wielkiej Brytanii przeciw III Rzeszy.

        Розмістити спогади

        23.06.1944 | 5. Wileńska Brygada AK, w odwecie za zabicie przez litewską policję 3 dni wcześniej 38 Polaków w Glinciszkach, dokonała masakry 27 osób w zamieszkanej głównie przez Litwinów wsi Dubinki.

        Zbrodnia w Dubinkach – wydarzenia, do których doszło 23 czerwca 1944 roku we wsi Dubinki.

        Розмістити спогади

        Ключові слова