ua

Piotr Przyłucki

Piotr Przyłucki (ur. 26 lipca 1923 w Kamiennej Górze w gminie Aleksandria na Wołyniu, zm. 28 lutego 2014 w Warszawie) - generał brygady LWP.

Pochodził z rodziny ziemiańskiej. Do 1939 skończył 3 klasy gimnazjum w Równem. Od 1943 członek AK w Równem. W lutym 1944 wstąpił do WP, w grudniu ukończył ze stopniem podporucznika szkołę oficerską w Riazaniu. Po powrocie do kraju dowodził plutonem w Oficerskiej Szkole Broni Pancernej w Chełmie, a od 1946 dowódca kompanii podchorążych. W 1947 skończył ze stopniem kapitana kurs dla oficerów broni pancernej w Modlinie, gdzie ukończył także gimnazjum i liceum dla dorosłych. Zastępca szefa sztabu, a od 1948 szef sztabu 9 pułku czołgów w Szczecinie. 1948-1951 studiował w Akademii Sztabu Generalnego WP w Rembertowie. Od 1952 szef sztabu 19 Dywizji Zmechanizowanej w Torzymiu w stopniu majora. Od 1955 zastępca szefa, a od 1956 szef oddziału operacyjnego w Dowództwie Wojsk Pancernych w Warszawie. Szef sztabu Szefostwa Wojsk Pancernych. Od 1960 do 1962 studiował w Akademii Sztabu Generalnego Sił Zbrojnych ZSRR im. K. Woroszyłowa w Moskwie, następnie do 1968 dowódca 16 Kaszubskiej Dywizji Pancernej w Elblągu. Jesienią 1966 awansowany na generała brygady, nominację wręczył mu w Belwederze przewodniczący Rady Państwa PRL Edward Ochab. Zainicjował i kierował budową pomnika ofiar Stutthofu w Sztutowie 1967-1968. 1968-1976 zastępca dowódcy Pomorskiego Okręgu Wojskowego ds. liniowych w Bydgoszczy. W 1975 dowódca 20 Dywizji Pancernej w Szczecinku. 1976-1987 dyrektor Departamentu Wojskowego Ministerstwa Leśnictwa i Przemysłu Drzewnego. W 1988 pożegnany przez ministra obrony narodowej gen. armii Floriana Siwickiego i przeniesiony w stan spoczynku.

Działacz Związku Kombatantów RP i Byłych Więźniów Politycznych oraz Klubu Generałów Wojska Polskiego, Klubu Absolwentów Akademii Sztabu Generalnego WP i Akademii Obrony Narodowej. Pochowany na wojskowych Powązkach.

Odznaczenia

  • Order Sztandaru Pracy I klasy (1987)
  • Order Sztandaru Pracy II klasy (1968)
  • Krzyż Komandorski Orderu Odrodzenia Polski (1980)
  • Krzyż Oficerski Orderu Odrodzenia Polski (1963)
  • Krzyż Kawalerski Orderu Odrodzenia Polski (1955)
  • Medal za Warszawę 1939-1945 (1946)
  • Medal za Odrę, Nysę, Bałtyk (1946)
  • Medal 10-lecia Polski Ludowej
  • Medal 30-lecia Polski Ludowej
  • Medal 40-lecia Polski Ludowej
  • Medal Za udział w walkach o Berlin (1970)
  • Medal Komisji Edukacji Narodowej (1975)
  • Złoty Medal Siły Zbrojne w Służbie Ojczyzny (1968)
  • Srebrny Medal Siły Zbrojne w Służbie Ojczyzny
  • Brązowy Medal Siły Zbrojne w Służbie Ojczyzny
  • Złoty Medal Za zasługi dla obronności kraju (1973)
  • Srebrny Medal Za zasługi dla obronności kraju
  • Brązowy Medal Za zasługi dla obronności kraju
  • Złoty Krzyż Za zasługi dla ZK RP i BWP (1998)
  • Złota Odznaka Zasłużony Działacz Kultury Fizycznej (1974)
  • Złota Odznaka Za zasługi dla obrony cywilnej (1986)
  • Odznaka Honorowa PCK I stopnia (1980)
  • Złota Odznaka Za zasługi dla rozwoju przemysłu maszynowego (1978)
  • Odznaka Zasłużony dla leśnictwa i przemysłu drzewnego (1978)
  • Order Wojny Ojczyźnianej I stopnia (ZSRR) (1968)
  • Medal za Zwycięstwo nad Niemcami w Wielkiej Wojnie Ojczyźnianej 1941-1945 (ZSRR) (1946)
  • Medal 20-lecia Zwycięstwa w Wielkiej Wojnie Ojczyźnianej 1941-1945 (ZSRR) (1972)
  • Medal 60-lecia Sił Zbrojnych ZSRR (1978, ZSRR)

 

Джерело: wikipedia.org

немає місць

    loading...

        Не вказано події

        Ключові слова