Marian Koczwara

Marian Koczwara (ur. 29 lipca 1893 w Bochni, zm. 26 września 1970 w Pewli Małej) – polski botanik, specjalista w zakresie farmakognozji.

W czasie I wojny światowej porucznik 5 Pułku Piechoty Legionów, odznaczony za męstwo Krzyżem Srebrnym Orderu Virtuti Militari.

W okresie międzywojennym był m.in. naczelnikiem wydziału Ministerstwa Wyznań Religijnych i Oświecenia Publicznego. 20 października 1938 „za zasługi na polu pracy społecznej” został odznaczony przez Prezydenta RP Ignacego Mościckiego Złotym Krzyżem Zasługi.

Podczas II wojny światowej w Warszawie, gdzie wraz z żoną byli jednymi z najczynniejszych organizatorów tajnego nauczania uniwersyteckiego.

Od 1945 r. w Krakowie, jako docent, kierownik Katedry Farmakognozji na Wydziale Matematyczno-Przyrodniczym, od 1947 r. na samodzielnym Wydziale Farmaceutycznym Uniwersytetu Jagiellońskiego; następnie profesor i dziekan Wydziału Farmaceutycznego na UJ. W pracy naukowej skupiał się na badaniu roślin leczniczych i substancji czynnych w nich zawartych, zwłaszcza saponin i garbników. Zwolennik leków ziołowych. Autor m.in. szczegółowego skryptu "Farmakognozja". Wielki miłośnik przyrody i propagator jej ochrony. M. in. już w 1930 r. zwracał uwagę na wielką wartość przyrodniczą łąk na Tule u podnóży Beskidu Śląskiego. Był członkiem Polskiego Towarzystwa Botanicznego.

Po przejściu na emeryturę zamieszkał w Pewli Małej niedaleko Żywca. Spoczywa na tamtejszym cmentarzu.

Wybrane publikacje

• Geobotaniczne stosunki Wołynia (Cykl: Z pracowni Muzeum Śląskiego w Katowicach), nakł. Wołyńskiego Zarządu Okręgowego Związku Polskiego Nauczycielstwa Szkół Powszechnych, 1930, s. 52;
• Szata roślinna Beskidu Ustrońskiego, wyd. Muzeum Śląskiego w Katowicach, Katowice 1930, s. 66;
• Barania Góra jako rezerwat przyrodniczy, wyd. Muzeum Śląskiego w Katowicach, Katowice 1931, s. 24;

(wraz z: J. Czyżewski, A. Zglinnicka): Pokucie, w: Prace geograficzne wydawane przez prof. E. Romera, wyd. Sp. akc. Książnica-atlas, 1931, s. 97;

• Dwuliścienne. Wolnopłatkowe - Dwuokwiatowe. Część 7 (Tom 9 z: "Flora polska: rośliny naczyniowe polski i ziem ościennych"), Państwowe Wydawnictwo Naukowe, 1960, s. 137;
• Farmakognozja ogólna i szczegółowa z uwzględnieniem surowców Farmakopei III, Państwowy Zakład Wydawnictw Lekarskich, 1953;
• Farmakognozja ogólna i szczegółowa z uwzględnieniem surowców Farmakopei III, Państwowy Zakład Wydawnictw Lekarskich, 1956;
• Farmakognozja ogólna i szczegółowa, skrypt wyd. Akademia Medyczna, Kraków 1959.