Stanisław Manturzewski
- Дата народження:
- 29.09.1928
- Дата смерті:
- 28.07.2014
- Категорії:
- Aктор, Журналіст, Сценарист, кінорежисер
- Громадянство:
- поляк
- Кладовище:
- Встановіть кладовищі
Stanisław Manturzewski (ur. 29 września 1928 w Warszawie, zm. 28 lipca 2014) - polski reżyser, scenarzysta, także aktor i reporter.
Studiował archeologię na Uniwersytecie Warszawskim. Był dziennikarzem w piśmie Po Prostu, autor głośnego reportażu W zaklętych kręgach drętwej mowy. Pracował jako socjolog w Zakładzie Badań Społecznych Polskiej Akademii Nauk. Współautor (z Czesławem Czapówem) socjologicznej książki Niebezpieczne ulice. U źródeł chuligaństwa. Materiały i refleksje (1960). Przyjaciel Jana Józefa Lipskiego. W latach pięćdziesiątych uczestnik dyskusji Klubu Krzywego Koła. Autor porad erotyczno-seksualnych w tygodniku "Kulisy" (pod pseudonimem Izolda Dreszcz). Przez pewien czas kierownik Domu Kultury w Siedlcach. W latach 90. współpracował z Biurem Analiz Kancelarii Prezydenta nad analizą elektoratu Stanisława Tymińskiego. Autor recenzji filmowych, reportaży.
Filmem zajął się pod koniec lat 50, początkowo jako scenarzysta. Następnie rozpoczął pracę reżyserską. Nie uczył się w żadnej szkole filmowej. Autor kilkudziesięciu scenariuszy filmów dokumentalnych, w tym nawiązującego do dokumentalnej "czarnej serii" debiutu fabularnego Bohdana Poręby Lunatycy (1960). Reżyser filmów dokumentalnych, począwszy od zrealizowanego w 1974 ze Stanisławem Niedbalskim Jastrzębie. Współpracował z Jerzym Hoffmanem, Edwardem Skórzewskim, Markiem Piwowskim i Andrzejem Wajdą. Aktor - naturszczyk w kilkunastu filmach fabularnych. Przygotował do druku i opatrzył wstępem teksty literackie Jana Himilsbacha, o którym zrealizował także film Jan Himilsbach - prawdy, bujdy, czarne dziury (2002).
Filmografia
- 1971 - Ich miłość
- 1973 - Dopóki jeszcze można
- 1974 - Jastrzębie (Nagrody: 1974 - XIV OFFK Kraków, Srebrny Lajkonik)
- 1979 - Klincz (reż. Piotr Andrejew) - epizod aktorski: księgowy klubu "Znicz"
- 1979 - W tym szaleństwie (Nagrody: 1979 - MFF Cork, nagroda Irlandzkiego Towarzystwa Filmowego, 1980 - MFF Krótkometrażowych, Ciudad Huesca, wyróżnienie)
- 1982 - Choinka strachu (reż. Tomasz Lengren) - epizod aktorski
- 1983 - Sęki i drzazgi
- 1984 - O-Bi, O-Ba. Koniec cywilizacji (reż. Piotr Szulkin) - epizod aktorski
- 1987 - Więcej światła (Nagrody: 1987 - 27. OFFK Kraków, nagroda za scenariusz, 1988 - Przegląd Filmów o Sztuce, Zakopane, wyróżnienie)
- 2002 - Jan Himilsbach - prawdy, bujdy, czarne dziury (Nagrody: 2002 - OFFK Kraków, Złoty Lajkonik, Krakowski Festiwal Filmowy - nagroda Kodaka)
Джерело: wikipedia.org
немає місць
Не вказано події