Hanna Brzezińska

Hanna Brzezińska, właśc. Anna Brzezińska-Żakowska (ur. 18 listopada 1909 w Warszawie, zm. 29 listopada 1998 tamże) – polska piosenkarka, tancerka, aktorka.

Hanka Brzezińska urodziła się w Warszawie 18 listopada 1909 roku. W 1934 roku zdała egzamin w Państwowym Instytucie Sztuki Teatralnej i została zaangażowana przez Towarzystwo Krzewienia Kultury Teatralnej, które prowadziło teatry: Narodowy, Polski, Nowy, Mały i Letni. Zadebiutowała, w Teatrze Narodowym, w sztuce Egipska pszenica Marii Pawlikowskiej-Jasnorzewskiej.

W filmie, Hanka Brzezińska, zadebiutowała w 1937 roku epizodyczną rolą artystki, córki stróżki w Dziewczętach z Nowolipek (reż. Józef Lejtes). W 1938 roku zagrała Celinę w filmie Wrzos w reżyserii Juliusza Gardana. Była to jej największa, choć drugoplanowa rola filmowa. Śpiewała tam dwie piosenki Władysława Szpilmana: Nie ma szczęścia bez miłości i Straciłam twe serce. Piosenki te nagrała dla wytwórni. Od 1938 roku była solistką słynnego Chóru Dana, w którym śpiewał także jej brat, Wacław. W 1939 roku, razem z Chórem Dana, odbyła tournée po Stanach Zjednoczonych. Jej dyskografia jest tyleż różnorodna, co uboga. Hanka Brzezińska nagrała przed wojną tylko cztery piosenki, z których każda utrzymana jest w innym stylu i ukazuje skalę talentu interpretacyjnego artystki i możliwości jej głosu: od głębokiego dramatycznego altu w Straciłam twe serce, przez ognisty temperament w hiszpańskim tangu Ostatni uśmiech, po wysoki sopran w bluesowej piosence Johny i Jo. Często występowała w radiu, m.in. w Podwieczorkach przy mikrofonie.

Podczas II wojny światowej Hanka Brzezińska działała w konspiracji, równocześnie grała w teatrze Maska. Podczas Powstania Warszawskiego dawała koncerty dla żołnierzy AK i śpiewała w szpitalach. Jako jedna z nielicznych przeżyła eksplozję niemieckiego czołgu-pułapki podczas koncertu na Starówce 13 sierpnia 1944. Opiekowała się rannymi w szpitalu, przy ul. Długiej, w dawnym hotelu Polskim.

Po wojnie Hanka Brzezińska występowała w Teatrze Starym w Krakowie. W połowie lat sześćdziesiątych, po przeniesieniu do Warszawy, pracowała w Teatrze Klasycznym jako suflerka. Pod koniec lat pięćdziesiątych nagrała kilka piosenek dla Polskiego Radia, wystąpiła w Podwieczorku przy mikrofonie. Sporadycznie występowała w kabaretach i na estradzie. Śpiewała zarówno nowe piosenki, jak i przedwojenne szlagiery. Występowała gościnnie z Chórem Juranda. W 1996 roku, Hanka Brzezińska, została laureatką Nagrody Miasta Stołecznego Warszawy. Zmarła 29 listopada 1998 roku.

Rodzina

Była córką słynnego barytona Wacława Brzezińskiego i siostrą Wacława Juniora, który również był śpiewakiem.

Filmografia

• 1937: Dziewczęta z Nowolipek (Mańka Prymasiakówna, córka stróżki, artystka)
• 1937: Ułan księcia Józefa (śpiewaczka na dworze księcia)
• 1938: Wrzos (baronowa Celina, kochanka Andrzeja)
• 1939: Doktór Murek