Andrzej Świątkowski

Leszek Andrzej Świątkowski vel Andrzej Markiewicz pseud.: „Amurat”, „Akmet” (ur. 14 stycznia 1906 w Warszawie, zm. 28 grudnia 1941 w Brzozowie Starym) – polski architekt, oficer Wojska Polskiego II RP, Polskich Sił Zbrojnych na Zachodzie i Armii Krajowej, kapitan artylerii rezerwy, cichociemny.

Był synem Seweryna, inżyniera, i Marii z domu Łęskiej. W 1926 roku zdał maturę w Gimnazjum Męskim Towarzystwa Szkoły Mazowieckiej. W latach 1927–1938 studiował na Wydziale Architektury Politechniki Warszawskiej. Otrzymał dyplom inżyniera architekta. Był działaczem Bratniaka, Stronnictwa Narodowego, Obozu Wielkiej Polski i Obozu Narodowo-Radykalnego. W czasie studiów odbywał szkolenia i praktyki wojskowe. Pracował również zawodowo. W maju 1939 roku wyjechał na 3-letni kontrakt do Afganistanu.

Wybuch wojny zastał go w Kabulu. W kwietniu 1940 roku dotarł do Francji, gdzie został skierowany do Ośrodka Wyszkolenia Oficerów Artylerii w Vichy. Po kapitulacji Francji został ewakuowany do Wielkiej Brytanii, gdzie został przydzielony do 3 Dywizjonu Artylerii Lekkiej 3 Brygady Kadrowej Strzelców na stanowisko oficera zwiadowczego dywizjonu i oficera ogniowego 1 baterii. Następnie służył w 4 Brygadzie Kadrowej Strzelców i w 1 Samodzielnej Brygadzie Spadochronowej.

Po konspiracyjnym przeszkoleniu w dywersji został zaprzysiężony 7 listopada 1941 roku w Oddziale VI Sztabu Naczelnego Wodza w Londynie. Zrzutu dokonano w nocy z 27 na 28 grudnia 1941 roku w ramach operacji „Jacket” dowodzonej przez por. naw. Mariusza Wodzickiego. Ekipa została zrzucona pomyłkowo na terenie Rzeszy, w okolicy Brzozowa Starego. Świątkowski zginął rano w walce z niemieckimi celnikami i strażą graniczną. W grupie tej zrzuceni byli również kpt. Maciej Kalenkiewicz „Kotwicz”, por. Alfred Paczkowski „Wania” i rtm. Marian Jurecki „Orawa” oraz dwóch kurierów. Kalenkiewicz (ranny w czasie tych walk) i Paczkowski oraz kurierzy przedostali się do Warszawy. Jeden z kurierów, Tadeusz Chciuk opisał to wydarzenie w książkach Koncert. Opowiadanie cichociemnego i Raport z podziemia 1942, w których pisze, że Świątkowski w czasie obławy na miejscu lądowania zastrzelił rannego Orawę i siebie.

Jurecki i Świątkowski zostali pochowani na tutejszym cmentarzu.

Awanse

• podporucznik – ze starszeństwem od 1 stycznia 1933 roku
• porucznik – ze starszeństwem od 1 stycznia 1938 roku
• kapitan – 28 grudnia 1941 roku.

Odznaczenia

• Krzyż Srebrny Orderu Wojennego Virtuti Militari
• Krzyż Walecznych
• Medal za Ratowanie Ginących (1941).

Upamiętnienie

• Szkoła podstawowa w Brzozowie Starym nosi imię „Żołnierzy AK Cichociemnych” i pielęgnuje pamięć o cichociemnych zrzuconych w tej okolicy.
• W lewej nawie kościoła św. Jacka przy ul. Freta w Warszawie odsłonięto w 1980 roku tablicę Pamięci żołnierzy Armii Krajowej, cichociemnych – spadochroniarzy z Anglii i Włoch, poległych za niepodległość Polski. Wśród wymienionych 110 poległych cichociemnych jest Andrzej Świątkowski.