ua

Leszek Herdegen

Добавить новую картинку!

Leszek Herdegen (ur. 28 maja 1929 w Poznaniu, zm. 15 stycznia 1980 w Toruniu) – polski aktor i pisarz.

Pierwszą jego żoną była aktorka Halina Zaczek (4 czerwca 1952, do 1961). Drugą żoną była Lidia Zamkow. Przyjaciel Sławomira Mrożka. Uczestnik powstania warszawskiego. W 1953 r. sygnatariusz Rezolucji Związku Literatów Polskich w Krakowie w sprawie procesu krakowskiego. Został pochowany na Cmentarzu Rakowickim w Krakowie.

Znany jest jako wykonawca Pieśni o małym rycerzu z serialu Przygody pana Michała.

Kariera zawodowa

  • Teatr Młodego Widza Kraków 1952 - kierownik literacki
  • Teatr Wybrzeże Gdańsk 1953-1954 - aktor
  • 1954-1955 - kierownik działu krytyki lit. tygodnika Życie Literackie
  • Teatr Wybrzeże Gdańsk 1954-1954 - kierownik literacki
  • Stary Teatr im. Heleny Modrzejewskiej Kraków 1955-1959 - kierownik literacki (1 września 1955 do 1 czerwca 1959)
  • Stary Teatr im. Heleny Modrzejewskiej Kraków 1958-1964 - aktor
  • Teatr im. Juliusza Słowackiego Kraków 1964-1972 - aktor
  • Teatr Studio Warszawa 1972-1974 - aktor
  • Teatr Powszechny Warszawa 1974-1980 - aktor

Filmografia (wybór)

  • Rok pierwszy (1960) – kapral Józef Dunajec
  • Kwiecień (1961) – chorąży Juliusz Szumibór
  • Mansarda (1963) – Aleksander Gierymski
  • Faraon (1965) – Pentuer
  • Stawka większa niż życie (serial telewizyjny) (1967–1968) – por. von Vormann (odc. 11. Hasło); płk Nichols (odc. 13. Bez instrukcji)
  • Znicz olimpijski (1969) – major
  • Raj na ziemi (1970) – członek Werwolfu
  • Dzień Listopadowy (1970) - Karol Starski
  • Podróż za jeden uśmiech (serial telewizyjny) (1971) – kierowca Słyk (odc. 1. Pechowy dzień)
  • Kopernik (1972) – mnich Mateusz
  • Godzina szczytu (1973) – dyrektor Krzysztof Maksymowicz
  • Potop (1974) – Jan Sakowicz
  • Polskie drogi (serial telewizyjny) (1976) – major Leon Korwin (odc. Misja specjalna)
  • Żołnierze wolności (1977) – Paweł Finder
  • Kłopoty to moja specjalność (Teatr TV) (1977) - Tom Bayon
  • Bilet powrotny (1978) – Pierre
  • Życie na gorąco (1978) – doktor Herman Gebhardt, szef organizacji "W"
  • Gwiazdy poranne (1979) – sturmbannführer SS

Odznaczenia i nagrody

  • Krzyż Kawalerski Orderu Odrodzenia Polski (1977)
  • Złoty Krzyż Zasługi (1969)
  • Odznaka Zasłużony Działacz Kultury (1968)
  • Złota Odznaka "Za zasługi dla Krakowa" (1965)
  • "Srebrny Kormoran" za rolę w spektaklu No more Hiroshima na podstawie korespondencji Gunthera Andresa i mjr. Claude'a Eatherly na Festiwalu Teatrów Estradowych w Olsztynie (1964)
  • Wielka Nagroda oraz Nagroda Artystyczna Jury na VI OPTMF w Szczecinie (1971)
  • "Złoty Ekran 79" za całokształt twórczości artystycznej w TV (1980, pośmiertnie)

 

Джерело: wikipedia.org

немає місць

    loading...

        Iм'я зв'язокТип відносинДата народженняДата смертіОпис
        1Lidia ZamkowLidia ZamkowДружина15.07.191819.06.1982
        2Leonard AndrzejewskiLeonard AndrzejewskiКоллега01.03.192418.10.1997
        3Ewa  KrzyżewskaEwa KrzyżewskaКоллега07.02.193930.07.2003
        4Kazimierz OpalińskiKazimierz OpalińskiКоллега22.02.189006.06.1979
        5Mieczysław VoitMieczysław VoitКоллега02.08.192831.01.1991
        6Єжи КавалеровичЄжи КавалеровичКоллега19.01.192227.12.2007
        7Stanisław MilskiStanisław MilskiКоллега08.02.189704.09.1972

        11.03.1966 | Faraon – polski film historyczny

        Розмістити спогади

        02.09.1974 | Premiera filmu "Potop"

        Potop – polski film kostiumowy z 1974 roku w reżyserii Jerzego Hoffmana, będący trzecią ekranizacją powieści Henryka Sienkiewicza pod tym samym tytułem. Akcja filmu toczy się podczas potopu szwedzkiego w Rzeczypospolitej Obojga Narodów, a jego głównym bohaterem jest awanturniczy chorąży Andrzej Kmicic, który zostaje okryty hańbą wskutek podpalenia wsi oraz kolaboracji ze środowiskami proszwedzkimi; wskutek tego zmienia swe nazwisko, pod którym próbuje naprawić swe krzywdy i przeżywa zmianę swej osobowości.

        Розмістити спогади

        Ключові слова