ua

Hugo Krzyski

Добавить новую картинку!
Дата народження:
03.02.1913
Дата смерті:
09.05.1991
Дівоче прізвище персони:
Hugo Piesch
Категорії:
Aктор, Учасник Другої світової війни
Громадянство:
 поляк
Кладовище:
Встановіть кладовищі

Hugo Krzyski, właśc. Hugo Piesch (ur. 3 lutego 1913 w Podwołoczyskach, zm. 9 maja 1991 w Krakowie) – polski aktor teatralny, filmowy i telewizyjny.

Urodził się 3 lutego 1913 w Podwołoczyskach nad Zbruczem. Po wybuchu II wojny światowej i kampanii wrześniowej był internowany na Węgrzech, skąd przedostał się do Syrii i zgłosił się do Samodzielnej Brygady Strzelców Karpackich. W 1947 powrócił do Polski.

Występował na scenach Teatru Ziemi Pomorskiej w Toruniu (1938–1939), Teatru Polskiego w Poznaniu (1947–1948), Teatru Wojska Polskiego w Łodzi (1948–1949), Teatru Dramatycznego we Wrocławiu (1949–1951) oraz Teatru im. Juliusza Słowackiego w Krakowie (1951–1955 i 1966–1988). Aktor teatrów warszawskich: Powszechnego (1955–1959) i Ateneum (1959–1966).

Występował również w Teatrze Telewizji, m.in. w spektaklach: Bal manekinów Brunona Jasieńskiego w reż. Zygmunta Hübnera (1961), Zygmunt August Stanisława Wyspiańskiego w reż. Tadeusza Byrskiego (1961), Wiele hałasu o nic Williama Szekspira w reż. Ludwika René (1964), Moralność pani Dulskiej Gabrieli Zapolskiej w reż. Lidii Zamkow (1968), Ożenek Nikołaja Gogola w reż. Andrzeja Szafiańskiego (1968) oraz w roli doktora w przedstawieniu Lilla Weneda Juliusza Słowackiego w reż. Krystyny Skuszanki (1976), w roli Don Diego w Cydzie Stanisława Wyspiańskiego w reż. Ireny Wollen (1977) i w roli Ojca Pimena w Borysie Godunowie Aleksandra Puszkina w reż. Laco Adamíka (1981).

Filmografia (wybór)

  • Szkice węglem (1956) – ksiądz Czyżyk
  • Wyrok (1961) – adwokat
  • Jutro premiera (1962) – pisarz w kawiarni "Klubu Literatów"
  • Daleka jest droga (1963) – pułkownik Hutnik
  • Ostatni kurs (1963) – kapitan Radzikowski
  • Niekochana (1965) – mąż właścicielki mieszkania wynajmowanego kiedyś przez Kamila
  • Podziemny front (serial telewizyjny, 1965) – niemiecki generał (odc. 3. Spotkanie z mordercą)
  • Sam pośród miasta (1965) – towarzysz pani zamawiającej sok z grapefruita w lokalu
  • Wystrzał (1965)
  • Stawka większa niż życie (1968) – pułkownik Home Guard (odc. 13. Bez instrukcji)
  • Skarb trzech łotrów (1972) – bibliotekarz
  • Opowieść w czerwieni (1974) – ksiądz
  • Potop (1974) – kanclerz
  • Dulscy (1975) – starszy pan
  • Tylko Beatrycze (1975) – opat Piotr
  • Ocalić miasto (1976) – wysoki oficer niemiecki
  • Polskie drogi (serial telewizyjny, 1976) – profesor UJ (odc. 2. Obywatele GG)
  • Wysokie loty (1978) – dozorca willi Matusiaka
  • W biały dzień (1980) – sędzia na procesie "Koraba"
  • Na odsiecz Wiedniowi (1983) – biskup Jan Małachowski
  • Ucieczka z miejsc ukochanych (serial telewizyjny, 1987)
  • Crimen (serial telewizyjny, 1988) – książę Ostrogski

Odznaczenia i nagrody

  • Krzyż Oficerski Orderu Odrodzenia Polski (1983)
  • Krzyż Kawalerski Orderu Odrodzenia Polski (1976)
  • Medal 10-lecia Polski Ludowej (1955)
  • Medal 40-lecia Polski Ludowej (1984)
  • Odznaka Zasłużony Działacz Kultury (1983)

 

Джерело: wikipedia.org

немає місць

    loading...

        02.09.1974 | Premiera filmu "Potop"

        Potop – polski film kostiumowy z 1974 roku w reżyserii Jerzego Hoffmana, będący trzecią ekranizacją powieści Henryka Sienkiewicza pod tym samym tytułem. Akcja filmu toczy się podczas potopu szwedzkiego w Rzeczypospolitej Obojga Narodów, a jego głównym bohaterem jest awanturniczy chorąży Andrzej Kmicic, który zostaje okryty hańbą wskutek podpalenia wsi oraz kolaboracji ze środowiskami proszwedzkimi; wskutek tego zmienia swe nazwisko, pod którym próbuje naprawić swe krzywdy i przeżywa zmianę swej osobowości.

        Розмістити спогади

        Ключові слова