Paweł Wildstein

Paweł Wildstein (ur. 12 maja 1920 we Frysztaku, zm. 8 kwietnia 2008 w Warszawie) – polski wojskowy i działacz społeczności żydowskiej.

Urodził się we Frysztaku w rodzinie żydowskiej, jednak lata swojej młodości spędził w Jaśle. Był synem Wiktora Wildsteina i Loli z domu Neubart; miał młodszą siostrę Edytę. Zaraz po wybuchu II wojny światowej uciekł do Lwowa. Następnie zatrudnił się w bazie remontowej w Stryju. Wkrótce jednak został wywieziony na Syberię. Trafił do miejscowości Baturino nad rzeką Czalim, gdzie pracował przy wycince drzewa. Po ucieczce z Baturino trafił do kołchozu w obwodzie Lengierskim, gdzie dowiedział się o tworzeniu polskiej armii. Następnie ze względu na zły stan nóg przebywał przez pół roku w pasiołku Aleksandrowka. Stamtąd, odzyskawszy władzę w nogach, wyjechał się do Sielc nad Oką. W międzyczasie pracował jeszcze jako sprzątacz i bagażowy na dworcu w Nowosybirsku. Pod koniec 1942 został przyjęty do armii Andersa w stopniu kaprala. Po kilku miesiącach zostaje jednak z niej wydalony z powodu tyfusu.

W 1945 otrzymał stopień majora. W tym samym roku w Wesołej poznał swoją przyszłą żonę, Janinę Madej. Po zakończeniu wojny służył w Ludowym Wojsku Polskim. W 1946 został awansowany do stopnia podpułkownika, a w 1949 do stopnia pułkownika. Ukończył Wydział Dyplomatyczno-Konsularny Akademii Nauk Politycznych, Inżynierską Akademię Łączności w Leningradzie oraz Akademię Sztabu Generalnego. Zwolniony z wojska w 1968 w stopniu pułkownika, w wyniku czystki antysemickiej będącej następstwem wydarzeń marcowych. W 1970 został ostatecznie zwolniony z funkcji kierownika Katedry Łączności i Radiolokacji w Wojskowej Akademii Technicznej w Warszawie. Po tych wydarzeniach zajął się tłumaczeniem tekstów technicznych.

W latach 1993-1997 był przewodniczącym Związku Gmin Wyznaniowych Żydowskich w RP, a w latach 1997-2008 jego honorowym przewodniczącym. Wówczas spotkał się w wieloma osobistościami świata kultury i polityki, m.in. Elżbietą II, Dalajlamą XIV, Janem Pawłem II czy z Billem i Hillary Clintonami. Był współprzewodniczącym Komisji Regulacyjnej ds. Gmin Wyznaniowych Żydowskich, członkiem Zarządu Stowarzyszenia Żydowski Instytut Historyczny oraz Polskiego Komitetu Wspierania Budowy Muzeum Historii Żydów Polskich.

Zmarł w Warszawie. Pochowany 11 kwietnia na cmentarzu żydowskim przy ulicy Okopowej (kwatera 1). Uroczystościom towarzyszyła salwa honorowa.