Zbigniew Kuderowicz

Zbigniew Marcin Kuderowicz (ur. 12 listopada 1931 w Kielcach, zm. 27 kwietnia 2015) – polski filozof. Prof. dr hab. filozofii, historii i etyki.

Profesor i były kierownik Katedry Filozofii na Uniwersytecie w Białymstoku. specjalizował się w historii filozofii niemieckiej i polskiej XIX i XX wieku.

Prace

• Doktryna moralna młodego Hegla: analiza teorii wolności (1959);
• Problematyka wolności w doktrynie społecznej Adama Müllera (1961);
• Scheler czyli personalizm etyczny (1962);
• Fichte (1963);
• Światopogląd a życie u Diltheya (1966);
• Struktura i Historia u Zygmunta Łempieckiego (1967);
• Hegel a problem ciągłości kultury (1970);
• Biografia kultury (1973);
• Filozofia dziejów: rozwój problemów i stanowisk (1973, II wyd. 1983);
• Historyk filozofii jako "opiekun spolegliwy" (1976);
• Przegląd metod historii filozofii (1978);
• Klasyczna filozofia niemiecka jako źródło współczesnej antropologii filozoficznej (1978);
• Dylematy historiozoficzne w myśli polskiego modernizmu (1979);
• Nietzsche (1976, IV wyd. 2004);
• Artyści i Historia (1980);
• Cierpienie a sens historii (1981);
• Wolność i historia: studia o filozofii Hegla i jej losach (1981);
• Hegel i jego uczniowie (1984);
• Polska próba neoheglizmu (1984);
• Nowatorstwo czy kontemplacja (1986);
• Dilthey (1967, II wyd. 1987);
• Wpływ walki z faszyzmem na filozofię europejską (1988);
• Filozofia nowożytnej Europy (1989);
• Nietzsche - fenomen kultury nowoczesnej (1992);
• Idea a sens świata: o koncepcji idei w filozofii Kanta (1993);
• Filozofia o szansach pokoju. Problem wojny i pokoju w filozofii XX w. (1995);
• Ocena heglizmu w kręgu polskiego modernizmu: Stanisław Brzozowski i Karol Irzykowski (1998);
• Kant (2000)
• Koncepcja praw historii w ujęciu Feliksa Konecznego (2000)