Irena Felicka

wdowa po komendacie 8 Wojskowego Szpitala Okręgowego w Toruniu podpułkowniku Wojska Polskiego dr chorób wewnętrznych Arnolda Felickiego, córka aptekarza Aleksandra i nauczycielki, dyrektorki szkoły wydziałowej żeńskiej im. Czackiego Karoliny Oberhard, urodzona we Lwowie, siostra członka Polskiego Towarzystwa Filozoficznego we Lwowie oraz legionisty I Pułku Legionów Polskich Izydora, który w bitwie pod Nowym Sączem (Marcinkowice) w grudniu 1914 roku dostał się do niewoli rosyjskiej i zesłany do Irkucka. W latach 1925 i 1926 mąż Ireny był komendantem Wojskowego Szpitala Sezonowego w Ciechocinku, z jego pobytem oraz działalnością jego żony Ireny, członkinią Zarządu Koła Opieki nad Żołnierzem, wiąże się znaczne podniesienie poziomu pracy kulturalno-oświatowej szpitala opisane w tygodnikach informacyjnych "Wiadomości Ciechocińskie" i "Zdrój Ciechociński". W latach 1940 - 1944 mieszkała wspólnie z mężem Arnoldem w Nowosiółkach pow. Złoczów.