Włodzimierz Oliwa

Włodzimierz Oliwa (ur. 17 listopada 1924 w Sułkowicach, zm. 5 czerwca 1989 w Warszawie) – generał broni Wojska Polskiego, członek Wojskowej Rady Ocalenia Narodowego (1981–1983), poseł na Sejm PRL VII i VIII kadencji.

W latach 1939-1945 był członkiem oddziału partyzanckiego "Limba". W marcu 1945 został przyjęty do Ludowego Wojska Polskiego i skierowany do Oficerskiej Szkoły Piechoty i Kawalerii. W latach 1950-1953 był sekretarzem Komitetu Partyjnego Oficerskiej Szkoły Wojsk Pancernych i Zmechanizowanych w Poznaniu. W 1953 roku został wyznaczony na stanowisko szefa Wydziału Politycznego - zastępcy dowódcy 11 Dywizji Zmechanizowanej do spraw politycznych w Żaganiu. W 1955 roku, po ukończeniu Kursu Doskonalenia Oficerów przy Akademii Wojskowo-Politycznej im. Feliksa Dzierżyńskiego w Warszawie, objął stanowisko zastępcy dowódcy 1 Korpusu Armijnego do spraw politycznych w Wałczu. W 1959 roku został wyznaczony na stanowisko zastępcy dowódcy 3 Korpusu OPL OK do spraw politycznych we Wrocławiu, a w następnym roku szefa Zarządu I Organizacyjnego Głównego Zarządu Politycznego WP w Warszawie. Na tym stanowisku w 1963 roku został mianowany generałem brygady. W latach 1963-1965 był słuchaczem Akademii Sztabu Generalnego Sił Zbrojnych ZSRR im. marszałka Klimenta Woroszyłowa w Moskwie. Po powrocie do kraju został szefem Zarządu II Sztabu Generalnego WP, czyli szefem wywiadu wojskowego. Z funkcji szefa Zarządu II został usunięty w 1971 w związku z ucieczką na zachód oficera Zarządu II podpułkownika Kazimierza Stefańskiego. Na stanowisku szefa Zarządu II Oliwę zastąpił gen. Czesław Kiszczak.

Od lipca 1971 do października 1972 był dowódcą 1 Warszawskiej Dywizji Zmechanizowanej im. Tadeusza Kościuszki. Od października 1972 do 1983 dowodził Warszawskim Okręgiem Wojskowym. W latach 1981–1983 był członkiem Wojskowej Rady Ocalenia Narodowego.

Od 23 marca 1983 do 28 lipca 1983 był ministrem administracji, gospodarki terenowej i ochrony środowiska, a od lipca 1983 do listopada 1985 ministrem administracji i gospodarki przestrzennej w rządzie Wojciecha Jaruzelskiego. W latach 1985–1989 był wiceministrem obrony narodowej – głównym kwatermistrzem WP. Był także przewodniczącym Komisji MON ds. Ochrony Środowiska i Ekologii Człowieka.

Od 25 kwietnia 1989 do 5 czerwca 1989 pełnił funkcję prezesa CWKS "Legia" Warszawa.

Od 1976 do 1985 był posłem na Sejm PRL z ramienia Polskiej Zjednoczonej Partii Robotniczej.

Zmarł 5 czerwca 1989 - okoliczności śmierci do dziś nie wyjaśniono. Jedną z hipotez jest samobójstwo po ujawnieniu afery korupcyjnej.

Pochowany 14 czerwca 1989 na Cmentarzu Wojskowym na Powązkach w Warszawie. W pogrzebie uczestniczył I sekretarz KC PZPR, Zwierzchnik Sił Zbrojnych PRL gen. armii Wojciech Jaruzelski. Mowy pogrzebowe wygłosili: w imieniu Wojska Polskiego - minister obrony narodowej gen. armii Florian Siwicki, w imieniu współtowarzyszy służby - zastępca Głównego Kwatermistrza WP gen. bryg. Zdzisław Graczyk.

Awanse generalskie

• generał brygady – 1963
• generał dywizji – 1973
• generał broni – 1986

Ordery i odznaczenia

• Krzyż Komandorski z Gwiazdą Orderu Odrodzenia Polski
• Krzyż Komandorski Orderu Odrodzenia Polski
• Order Sztandaru Pracy I klasy
• Order Sztandaru Pracy II klasy
• Złoty Krzyż Zasługi
• Medal 10-lecia Polski Ludowej
• Medal 30-lecia Polski Ludowej
• Medal 40-lecia Polski Ludowej
• Złoty Medal "Siły Zbrojne w Służbie Ojczyzny"
• Srebrny Medal "Siły Zbrojne w Służbie Ojczyzny"
• Brązowy Medal "Siły Zbrojne w Służbie Ojczyzny"
• Medal Za udział w walkach o Berlin
• Złoty Medal "Za zasługi dla obronności kraju"
• Srebrny Medal "Za zasługi dla obronności kraju"
• Brązowy Medal "Za zasługi dla obronności kraju"
• Złota Odznaka „Za Zasługi dla Obrony Cywilnej”
• Brązowa Odznaka "Za Zasługi w Ochronie Porządku Publicznego"
• Medal Komisji Edukacji Narodowej
• Srebrna Odznaka "Za zasługi w ochronie granic PRL"
• Złoty Krzyż "Za Zasługi dla ZHP"
• Odznaka 1000-lecia Państwa Polskiego
• Złota Odznaka "Zasłużony Białostocczyźnie"[1]
• Wielki Oficer Orderu Korony (Belgia)
• Medal "Za Umacnianie Braterstwa Broni" (Bułgaria)
• Medal "30-lecia Bułgarskiej Armii Ludowej" (Bułgaria)
• Medal Braterstwa Broni (ČSSR)
• Medal "Za Umacnianie Przyjaźni Sił Zbrojnych" III stopnia (ČSSR)
• Medal "40 lat Wyzwolenia Czechosłowacji przez Armię Radziecką" (CSSR)
• Order Flagi Narodowej II klasy (KRL-D)
• Medal 30-lecia Rewolucyjnych Sił Zbrojnych Kuby (Kuba)
• Order "Za Bojowe Zasługi" (Mongolia)
• Złoty Medal Braterstwa Broni (Węgry)
• Order Czerwonego Sztandaru (ZSRR)
• Order Przyjaźni Narodów (ZSRR)
• Medal "Za umacnianie braterstwa broni" (ZSRR)
• Medal 30-lecia Zwycięstwa w Wielkiej Wojnie Ojczyźnianej 1941-1945 (ZSRR)
• Medal 40-lecia Zwycięstwa w Wielkiej Wojnie Ojczyźnianej 1941-1945 (ZSRR)
• Medal jubileuszowy 60-lecia Sił Zbrojnych ZSRR
• Medal jubileuszowy 70-lecia Sił Zbrojnych ZSRR