ua

Tadeusz Zieliński

Добавить новую картинку!
Дата народження:
19.06.1926
Дата смерті:
28.09.2003
Категорії:
Міністр, Політик, Професор, Сенатор, Юрист
Громадянство:
 поляк
Кладовище:
Встановіть кладовищі

Tadeusz Zieliński (ur. 19 czerwca 1926 w Krakowie, zm. 28 września 2003 tamże) – polski prawnik, polityk, specjalista w zakresie prawa pracy, prawa związkowego i ubezpieczeń społecznych, senator I kadencji, w latach 1992–1996 rzecznik praw obywatelskich, w 1997 minister pracy i polityki socjalnej w rządzie Włodzimierza Cimoszewicza.

Ukończył w 1947 studia na Wydziale Prawa Uniwersytetu Jagiellońskiego. W 1950 uzyskał stopień naukowy doktora, w 1968 obronił habilitację, w 1977 został profesorem nadzwyczajnym, w 1989 otrzymał tytuł profesora nauk prawnych. Od 1969 do 1981 był profesorem Uniwersytetu Śląskiego, a od 1982 do 1996 profesorem Uniwersytetu Jagiellońskiego. Od 1994 był członkiem Polskiej Akademii Nauk, przez dwa lata zasiadał w prezydium PAN. Ogłosił ponad 200 publikacji naukowych.

Z ramienia Episkopatu Polski zasiadał w Radzie Społeczno-Gospodarczej przy ostatnim Sejmie PRL. Był ekspertem „Solidarności”, członkiem Komitetu Helsińskiego w Polsce, uczestniczył w obradach Okrągłego Stołu. Brał udział w pracach Centrum Obywatelskich Inicjatyw Ustawodawczych Solidarności[1]. W okresie od 1989 do 1991 zasiadał w Senacie z ramienia Komitetu Obywatelskiego. W trakcie kadencji przeszedł do KP Unii Demokratycznej[2].

Od lutego 1992 do marca 1996 sprawował urząd Rzecznika Praw Obywatelskich, pokonując w głosowaniu Zbigniewa Romaszewskiego. W 1995 był kandydatem Unii Pracy w wyborach prezydenckich. Przegrał w pierwszej turze, uzyskując 631 432 głosy (3,53%) i zajmując 6. miejsce.

Po śmierci Andrzeja Bączkowskiego od stycznia do października 1997 pełnił funkcję ministra pracy i polityki socjalnej w rządzie koalicji SLD-PSL. Od 2001 przewodniczył resortowej komisji do spraw kodyfikacji Kodeksu pracy, a od 2002 Komisji Kodyfikacyjnej Prawa Pracy.

W latach 1999–2003 publikował felietony w „Przeglądzie Tygodniowym”, następnie w „Przeglądzie”. W 1996 został odznaczony Krzyżem Komandorskim Orderu Odrodzenia Polski.

Wybrane publikacje

  • Nieważne rozwiązanie stosunku pracy (1968) – rozprawa habilitacyjna
  • Stosunek prawa pracy do prawa administracyjnego (1977)
  • Prawo pracy. Zarys systemu (cz. 1–3, 1986)
  • Podstawy rozwoju prawa pracy (1988)
  • Klauzule generalne w prawie pracy (1988)
  • Podstawy rozwoju prawa pracy (1988)
  • Ubezpieczenia społeczne pracowników (1993)
  • Ombudsman – możliwości i granice działania Rzecznika Praw Obywatelskich Rzeczypospolitej Polskiej (1994)
  • Prawo pracy (1996)
  • Ład społeczny w Polsce i Niemczech na tle jednoczącej się Europy (1999)
  • Czas prawa i bezprawia (1999)
  • Komentarz do kodeksu pracy (2000)
  • Labirynt praw i obyczajów. Zapiski z końca XX wieku (2001)

 

Джерело: wikipedia.org

немає місць

    loading...

        Не вказано події

        Ключові слова