Jan Stamieszkin
- Дата народження:
- 27.05.1920
- Дата смерті:
- 20.11.1971
- Категорії:
- Військова людина, Полководець, Учасник Другої світової війни
- Громадянство:
- поляк
- Кладовище:
- Warszawa, Powązki Military Cemetery
Jan Stamieszkin (ur. 27 maja 1920 w Warszawie, zm. 20 listopada 1971 tamże) - generał brygady LWP.
Po ukończeniu gimnazjum humanistycznego w Warszawie w 1937, studiował biologię w Wolnej Wszechnicy Polskiej. We wrześniu 1939 wstąpił na krótko do milicji radzieckiej, potem do 1941 studiował w Lwowskim Instytucie Medycznym. Pod koniec czerwca 1941 wstąpił do Armii Czerwonej, służąc jako dowódca plutonu sanitarnego. Od sierpnia 1941 felczer wojskowy. Jesienią 1941 ranny w walkach na Ukrainie. W 1942 skończył Auto-Moto szkołę i został skierowany do 35 Zmechanizowanego Pułku 1 Brygada, I Zmechanizowany Korpus. Skończył wojnę jako porucznik, d-ca plutonu zmechanizowanego. W latach 1946-1947 ponownie studiował we Lwowie, następnie wrócił do Warszawy i wstąpił do WP. Początkowo był oficerem lotnictwa, odbył kurs w szkole oficerskiej w Dęblinie i staż w 5. Szturmowym Pułku Lotniczym w Bydgoszczy, a od 1949 był oficerem politycznym, m.in. zastępcą komendanta Technicznej Szkoły Wojsk Lotniczych ds. politycznych w Zamościu. 31 XII 1950 został zastępcą dowódcy 5. Dywizji Lotnictwa Myśliwskiego ds. politycznych w Warszawie. W latach 1954-1955 ukończył kurs akademicki w Akademii Sztabu Generalnego WP w Rembertowie, a w 1956 studia w ASG. Szef sztabu 5. Dywizji Lotnictwa Myśliwskiego, od 1957 szef sztabu Dowództwa Lotnictwa Operacyjnego w Poznaniu. Od 1959 do 1961 zastępca szefa, a od 1961 szef sztabu Dowództwa Wojsk Obrony Przeciwlotniczej Obszaru Kraju. Od lipca 1962 szef sztabu i zastępca dowódcy Wojsk Obrony Powietrznej Kraju. Od października 1963 generał brygady; nominację wręczył mu w Belwederze przewodniczący Rady Państwa Aleksander Zawadzki w obecności ministra obrony Mariana Spychalskiego. W lipcu 1967 zwolniony ze stanowiska podczas antysemickiej czystki w Wojsku Polskim. W kwietniu 1968 przeniesiony do rezerwy z powodu złego stanu zdrowia, następnie przeniesiony w stan spoczynku.
Odznaczenia
- Order Sztandaru Pracy II klasy (1964)
- Krzyż Komandorski Orderu Odrodzenia Polski (1964)
- Krzyż Kawalerski Orderu Odrodzenia Polski (1958)
- Złoty Krzyż Zasługi (1949)
- Medal 10-lecia Polski Ludowej
- Order Czerwonej Gwiazdy (ZSRR, trzykrotnie)
- i inne
Джерело: wikipedia.org
немає місць
Не вказано події