ua

Władysław Stopiński

Władysław Stopiński (ur. 14 lutego 1915 w Wielkiej Wsi, zm. 19 grudnia 2010 w Lipowym Polu Skarbowym) – kapral Wojska Polskiego, obrońca Westerplatte. Odznaczony Krzyżem Srebrnym Orderu Virtuti Militari

W 1938 wcielony do 4 Pułku Piechoty w Kielcach. W marcu 1939 przeniesiony do Wojskowej Składnicy Tranzytowej na Westerplatte. W czasie jej obrony walczył na placówce "Prom". Po kapitulacji dostał się do niemieckiej niewoli w stalagu.

Po wojnie pracował w PKP w Skarżysku-Kamiennej jako komendant Służby Ochrony Kolei, nastawniczy, kierownik pociągów towarowych i majster w warsztatach wagonowych. Pełnił też funkcję drugiego sekretarza egzekutywy PZPR. W 1975 roku przeszedł na emeryturę.

Od 1998 Honorowy Obywatel Miasta Gdańska (uhonorowany wraz z obrońcami Westerplatte). Został także nominowany na stopień podporucznika w stanie spoczynku (1990), a następnie – kapitana.

W 1995 głośnym echem odbiło się zaproszenie przez niego na obchody swoich 80. urodzin Martina Menzla – celowniczego z pancernika Schleswig-Holstein. Podczas mszy świętej doszło do symbolicznego pojednania obu kombatantów.

1 września 2009 otrzymał honorowe obywatelstwo Skarżyska-Kamiennej w uznaniu zasług dla ojczyzny i pracy na rzecz miasta.

Mieszkał w miejscowości Lipowe Pole Skarbowe, niedaleko Skarżyska-Kamiennej.

Odznaczenia

  • 1960 Medal Zasłużonym na Polu Chwały

Odznaka Grunwaldzka

  • 1974 Krzyż Kawalerski Orderu Odrodzenia Polski
  • 1982 Medal Za udział w wojnie obronnej 1939
  • 1984 Odznaka honorowa "Za zasługi dla Miasta Gdańska"
  • 1989 Krzyż Srebrny Orderu Virtuti Militari
  • 1995 Komandoria Missio Reconciliationis
  • 1997 Medal 1000-lecia Miasta Gdańska
  • 1998 Medal za Długoletnie Pożycie Małżeńskie
  • 2003 Medal Polonia Mater Nostra Est

 

Джерело: wikipedia.org

немає місць

    loading...

        01.09.1939 | Wojska niemieckie napadły o świcie bez wypowiedzenia wojny na Polskę, rozpoczynając kampanię wrześniową a tym samym II wojnę światową

        Kampania wrześniowa (inne stosowane nazwy: kampania polska 1939, wojna polska 1939, wojna obronna Polski 1939) – obrona terytorium Polski przed agresją militarną (bez określonego w prawie międzynarodowym wypowiedzenia wojny) wojsk III Rzeszy (Wehrmacht) i ZSRR (Armia Czerwona); pierwszy etap II wojny światowej. Była to pierwsza kampania II wojny światowej, trwająca od 1 września (zbrojna agresja Niemiec) do 6 października 1939, kiedy z chwilą kapitulacji SGO Polesie pod Kockiem zakończyły się walki regularnych oddziałów Wojska Polskiego z agresorami. Naczelnym Wodzem Wojska Polskiego w kampanii był marszałek Edward Rydz-Śmigły, a szefem sztabu gen. bryg. Wacław Stachiewicz. Od 3 września 1939 wojna koalicyjna Polski, Francji i Wielkiej Brytanii przeciw III Rzeszy.

        Розмістити спогади

        Ключові слова