Usama ibn Ladin

Usama ibn Ladin (arabski klasyczny: szejk ʾUsāmah bin Muḥammad bin ʿAwaḍ bin Lādin, أسامة بن محمد بن عوض بن لادن, znany także jako Osama bin (ben) Laden; ur. 10 marca lub 28 czerwca 1957 w Dżuddzie lub Rijadzie, zm. 2 maja 2011 w Abbottabadzie) – saudyjski terrorysta i milioner, były przywódca Al-Kaidy. Zginął w Pakistanie z rąk żołnierzy Navy SEALs, sił specjalnych marynarki wojennej USA.

Życiorys

Urodził się 10 marca 1957 roku w bogatej rodzinie w Arabii Saudyjskiej. Jego ojciec był Jemeńczykiem (majątek zdobył budując na zlecenia króla Arabii Saudyjskiej; po jego śmierci wszystkich dwadzieścioro dzieci zostało multimilionerami), a matka Syryjką. W trakcie lat szkolnych przyłączył się do Bractwa Muzułmańskiego. Był gorliwym wyznawcą islamu nieuznającym "zgnilizny Zachodu", ale również przemocy.

Gdy w roku 1979 wojska radzieckie najechały Afganistan, udał się do Pakistanu i zajął się organizowaniem pieniędzy i zaopatrzenia dla afgańskich bojowników – organizował pomoc ze strony Stanów Zjednoczonych, Arabii Saudyjskiej i Pakistanu. W Pakistanie założył dom gościnny – który był przystankiem dla ochotników w walce z komunistyczną Armią Radziecką – tak powstał Maktab al-Khidamat.

W swojej działalności korzystał też ze znacznego majątku odziedziczonego po ojcu. Pod koniec wojny ibn Ladin zaczął zakładać własne obozy bojowników na podstawie ewidencji ludzi, którzy przeszli przez jego dom gościnny (MAK) – tak powstała Al-Kaida.

W czasie tej wojny zradykalizował swoje poglądy (w fazie początkowej). Wtedy też nagrał pierwsze swoje wystąpienie. Pod wpływem swoich egipskich przyjaciół z bractwa jeszcze bardziej zradykalizował swe poglądy o dżihadzie – świętej wojnie przeciw okupantom świata islamskiego. Gdy Armia Radziecka opuściła Afganistan, ochotnicy zaczęli wracać do domu.

Po zajęciu Kuwejtu przez Irak, zaproponował Saudom utworzenie armii ochotników do obrony Arabii Saudyjskiej. Władcy Arabii odrzucili jednak jego ofertę i poprosili o pomoc Stany Zjednoczone. W 1991 roku został wydalony z Arabii Saudyjskiej. Kolejne lata spędził w Sudanie, gdzie wspierał miejscowy islamski rząd. W tym czasie za swoich głównych wrogów uznał Saudów i USA. Al Kaida zaczęła nawiązywać ścisłą współpracę z licznymi ugrupowaniami islamskich fundamentalistów.

Rosnącej w siłę organizacji przypisuje się następujące zamachy:

• 1993 – eksplozja furgonetki-bomby w podziemnym garażu World Trade Center;
• 1996 – zabicie 19 amerykańskich żołnierzy w Arabii Saudyjskiej;
• 1998 – zamach na amerykańskie ambasady w Nairobi (Kenia) i Dar es Salaam (Tanzania).

Po zamachach na ambasady Amerykanie dokonali ataków rakietowych na bazy Al Kaidy w Sudanie i Afganistanie i wymusili na władzach w Chartumie wydalenie ibn Ladina, który udał się do Afganistanu, gdzie wspierał rząd talibów.

W 2000 roku w Jemenie miał miejsce zamach na amerykański niszczyciel USS Cole, który przypisano Al Kaidzie.

Po zamachu z 11 września 2001 roku na kompleks nowojorskiego World Trade Center i Pentagon w Waszyngtonie, ibn Ladena oskarżono o jego zorganizowanie, jednak wina nigdy nie została mu udowodniona, ponieważ nie było na to rzetelnych dowodów. Amerykanie wraz z sojusznikami (w tym tadżyckimi, uzbeckimi i później pasztuńskimi mudżahedinami) obalili talibów. Usama ibn Ladin zdołał jednak umknąć i przez wiele lat miejsce jego pobytu pozostawało nieznane. Pojmany został jednak pomysłodawca ataków na Stany Zjednoczone – Chaled Szejk Mohammed.

29 października 2004 roku arabska telewizja satelitarna Al-Dżazira nadała wystąpienie Usamy ibn Ladina (którego autentyczność nigdy nie została potwierdzona), w którym wziął on na siebie odpowiedzialność za zamachy z 11 września 2001 roku i zagroził ich powtórzeniem. Oświadczył, że ataki terrorystyczne na USA to przejaw walki o wolność. Istniało wiele wątpliwości co do oryginalności owego nagrania, ponieważ ibn Ladin jadł na nim prawą ręką, choć był leworęczny, ponadto nie widać było jego twarzy. Na dłoni miał również pierścienie, co mogło wydawać się dziwne, jako że noszenie biżuterii jest zakazane przez islam. Ibn Ladin był intensywnie poszukiwany przez amerykańskich komandosów aż do swojej śmierci.

W lipcu 2007 roku rząd Stanów Zjednoczonych zwiększył nagrodę za głowę Usamy z 25 mln USD do 50 mln USD.

Po zamachach z 11 września ibn Ladin stał się obiektem międzynarodowych poszukiwań, gdyż za jego życia, miejsce jego pobytu było nieznane. Powszechnie sądzono, iż terrorysta ukrywa się na pograniczu afgańsko-pakistańskim, co przyczyniło się do wybuchu wojny z talibanem pakistańskim. Jednak z zeznań jego najmłodszej żony Amal Ahmed Abdel-Fatah al-Sady (Usama ibn Ladin miał trzy żony) wynikło, że wszyscy od 2002 przebywali w Pakistanie. Przez krótki czas lider Al-Kaidy znajdował się w Peszawarze, po czym przeniósł się do Doliny Swat. Mieszkał tam przez trzy lata w trzech różnych domach w tym dwa lata w Haripurze. Następnie przeprowadził się do zbudowanego w 2005 kompleksu mieszkalnego w Abbottabadzie, gdzie mieszkał aż do śmierci.

Fakt, iż ibn Ladin przez cały czas przebywał na zaludnionych terytoriach Pakistanu, rzucał podejrzenie na pakistańskie służby bezpieczeństwa, iż te mogły ukrywać poszukiwanego terrorystę na swoim terytorium. Zarzuty te były zasadne wobec raportu NATO z 2012, z którego wynikło, iż pakistański wywiad ISI wspierał afgańskich talibów.

2 maja 2011 ok. godz 1:00 czasu lokalnego wojska amerykańskie zabiły Usamę ibn Ladina po 40-minutowej wymianie ognia w jego rezydencji w miejscowości Abbottabad około 60 km na północny wschód od Islamabadu. Założyciel i lider Al-Kaidy został zabity przez amerykańskich komandosów z Navy SEALs. Rozkaz pojmania lub zabicia terrorysty nr 1. na świecie wydał prezydent USA Barack Obama, który jako pierwszy podał informację o zabiciu terrorysty do opinii publicznej. Operacji 24 komandosów sił specjalnych Naval Special Warfare Development Group (DEVGRU lub niegdyś Team Six) nadano kryptonim Trójząb Neptuna.

Ibn Ladin został zabity dwoma strzałami w prawą część głowy. By ukrócić konwulsje pośmiertne strzelono też kilka razy w jego klatkę piersiową. By mieć pewność co do jego tożsamości, zwłokom ibn Ladina zrobiono serie zdjęć oraz pobrano próbki DNA z krwi i śliny. Następnie jego ciało włożono do plastikowego worka i przeniesiono do śmigłowca.

W reakcji na śmierć ibn Ladina palestyńska organizacja terrorystyczna Hamas potępiła akcję wojsk amerykańskich i nazwała lidera Al-Kaidy "szachidem" (świętym męczennikiem).

Rodzina

Usama ibn Ladin miał 6 żon:

• 1. Nadżwa Ganem (ur. 1958), ślub w 1974 roku, uciekła w 2001
  • Abdullach (ur. 1976)
  • Abdul Raman (ur. 1978)
  • Saad (1979-2009?)
  • Omar (ur. 1981)
  • Osman (ur. 1983)
  • Mohammed (ur. 1985)
  • Fatima (ur. 1987)
  • Iman (ur. 1990)
  • Bakr Ladin (ur. 1993)
  • Rukaja (ur. 1997)
  • Nur (ur. 1999)
• 2. Chadżidza Szarif, ślub w 1983 roku, rozwiedli się w 1993 roku
  • Ali (ur. 1984)
  • Amer (ur. 1990)
  • Aisza (ur. 1992)
• 3. Chairia Sabar, ślub w 1987 roku
  • Hamza (ur. 1989)
• 4. Siham Sabar, ślub w 1987 roku
  • Chadżidza (ur. 1988)
  • Chalid (1989–2011)
  • Miriam (ur. 1990)
  • Sumaja (ur. 1992)
• 5. żona, ślub w 1993 lub 1994 roku, małżeństwo nie zostało skonsumowane i szybko doszło do rozwodu. Imię 5 żony ibn Ladina jest nieznane.
• 6. Amal al-Sada (ur. 1981 lub 1987), ślub w 2000 lub 2001 roku
  • Safia (ur. 2001)
  • Aasia (ur. 2003)
  • Ibrahim (ur. 2004)
  • Zainab (ur. 2006)
  • Husajn (ur. 2008)

Cele Usamy ibn Ladina

• Wojna religijna przeciwko Stanom Zjednoczonym i ich interesom, ogłoszona w fatwie w 1998 roku

• Usunięcie wojsk amerykańskich z Arabii Saudyjskiej i Zatoki Perskiej;
• Wyzwolenie Jerozolimy z rąk Żydów;
• Usunięcie Żydów z Półwyspu Arabskiego;
• Obalenie "nieislamskich" rządów w świecie muzułmańskim;
• Przywrócenie kalifatu.[potrzebne źródło]