Stefan Rodak

Urodził się 3 lipca 1915 roku w miejscowości Łąkoć nieopodal Kurowa na Lubelszczyźnie, jako syn Wawrzyńca Rodaka, rolnika i jego żony, Katarzyny z Furtaków. Żołnierz Batalionów Chłopskich, kapral, współredaktor gazetek podziemnych m.in. gazetki "Orle Ciosy". Zastępca komendanta a następnie komendant obwodu Puławy BCh. Brał udział m.in. w akcji wysadzenia niemieckiego pociągu amunicyjnego pod Gołębiem. Po wojnie aresztowany przez UB i oskarżony o współpracę z Niemcami. Skazany początkowo na karę śmierci, lecz po wstawiennictwie kolegów z nakazu Bolesława Bieruta wyrok ten zamieniono mu na 10 lat więzienia. W 1952 roku skazany powtórnie i osadzony, zwolniony warunkowo z więzienia z powodu złego stanu zdrowia. 

Zmarł 26 października 1975 roku w Lublinie. Przyczyną śmierci były wrzody żołądka. Pochowany na cm. wojskowym przy ul. Białej, będącym częścią zespołu cmentarzy przy ul. Lipowej w Lublinie. Żonaty z Marią z Pawelców.