Leonid Basztakow

Leonid Fokiejewicz Basztakow (ros. Леонид Фокеевич Баштаков, ur. w 1900, zm. w 1970 w Moskwie) – funkcjonariusz radzieckich organów bezpieczeństwa (OGPU, NKWD, NKGB i MGB) w stopniu generała majora, m.in. naczelnik Wydziału 1 Specjalnego NKWD. Jeden z członków (obok Bogdana Kobułowa oraz Wsiewołoda Mierkułowa) Kolegium Specjalnego NKWD, tzw. trójki NKWD (Osoboje Sowieszczanije), kierującego masowym mordem na polskich oficerach w Katyniu.

Urodzony we wsi Samwolnaja Iwanowka w guberni samarskiej w 1900 roku w rosyjskiej rodzinie urzędniczej (o pochodzeniu chłopskim). W latach 1911–1915 uczył się w szkole dla początkujących, zrezygnował z nauki będąc w siódmej klasie szkoły dla dorosłych w Samarze. Do 1922 roku pracował w różnych miejscach i na różnych stanowiskach, m.in. jako księgowy przy produktach żywnościowych oraz jako księgowy przy rejestracji w miejscowym okręgu wojskowym.

Służbę w organach bezpieczeństwa, wówczas w Zjednoczonym Państwowym Zarządzie Politycznym (OGPU), rozpoczął w październiku 1922 roku. Początkowo, prawdopodobnie ze względu na swój zawód i doświadczenie, był księgowym w Oddziale Specjalnym (OO) 33 i 34 Dywizji Piechoty OGPU. W latach 1925–1928 był pełnomocnikiem w Oddziale Ekonomicznym (EKO) w terenowych organach GPU guberni samarskiej, a następnie do 1929 roku pełnomocnikiem (EKO) w Pełnomocnym Przedstawicielstwie (PP) przy OGPU w jednym z okręgów ZSRR. W sierpniu tego samego roku w został wysłany do Moskwy na kurs w szkole organów bezpieczeństwa wewnętrznego OGPU, który ukończył w 1930 roku. Przez następne 7 lat służył w Moskiewskiej Szkole OGPU/NKWD jako szef jednego z wydziałów laboratoryjnych, a w marcu 1937 roku został przeniesiony do centrali NKWD jako oficer operacyjny 7 Oddziału 8 Wydziału (USO, ewidencyjno-statystycznego) w Głównym Zarządzie Bezpieczeństwa Państwowego NKWD. Po reorganizacji organów NKWD z oddziałów na zarządy w połowie 1938 roku, Basztakow został oficerem operacyjnym w 7 Oddziale Wydziału 1 Specjalnego NKWD ZSRR. W październiku 1938 roku został przeniesiony do 10 Oddziału przy Wydziale 1 Specjalnym na stanowisko jego naczelnika. Jeszcze w tym samym roku został zastępcą naczelnika, a w marcu 1940 roku naczelnikiem Wydziału 1 Specjalnego NKWD ZSRR.

Na tym właśnie stanowisku był w składzie wspomnianej wyżej tzw. trójki NKWD, zajmującej się bezpośrednio z ramienia NKWD na polecenie Biura Politycznego WKP(b) wymordowaniem polskich jeńców wojennych w ramach zbrodni katyńskiej.

Basztakow pracował w Wydziale 1 Specjalnym do lutego 1941 roku, czyli do utworzenia odrębnego Ludowego Komisariatu Bezpieczeństwa Państwowego (NKGB), do którego został przeniesiony na stanowisko naczelnika Wydziału 2 NKGB. Po ponownym utworzeniu jednolitego NKWD przeszedł ponownie na stanowisko naczelnika Wydziału 1 Specjalnego. Później, w lutym 1942 roku, został długoletnim naczelnikiem Wyższej Szkoły NKWD/NKGB/MGB, pełnił tę funkcję do maja 1947 roku. Do 1951 roku zajmował różne stanowiska w Ministerstwie Bezpieczeństwa Państwowego ZSRR (MGB).