Mieczysław Milecki

Mieczysław Milecki, właściwie Mieczysław Loretz (ur. 9 listopada 1907 w Warszawie, zm. 23 lutego 1988 tamże) – polski aktor, teatralny, filmowy i telewizyjny, reżyser radiowy, żołnierz Armii Krajowej.

Urodził się 9 listopada 1907 w Warszawie. W 1927 ukończył studia na Oddziale Dramatycznym przy Konserwatorium Muzycznym w Warszawie. Na scenie zadebiutował 8 stycznia 1929 rolą Adolfa we Włamaniu Adama Grzymały-Siedleckiego w reż. Stanisława Stanisławskiego na deskach Teatru Polskiego w Warszawie.

Do wybuchu II wojny światowej występował w teatrach Bydgoszczy i Wilna oraz na scenach warszawskich – Teatru Narodowego i Teatru Polskiego. Podczas okupacji pracował jako barman. Był żołnierzem Armii Krajowej, walczył w powstaniu warszawskim. Po zastrzeleniu Igo Syma w marcu 1941, został osadzony na Pawiaku. Walczył w czasie Powstania Warszawskiego, po którego upadku trafił do szpitalnego obozu jenieckiego Zeithain.

Po wojnie aktor teatrów warszawskich: Polskiego (1946–1958), a następnie Narodowego (1958–1966) i Dramatycznego (1966–1988). Zajmował się także reżyserią radiową. Od 1979 zasłużony członek ZASP.

Występował również w Teatrze Telewizji, m.in. w spektaklach: Makbet Williama Szekspira w reż. Maryny Broniewskiej (1959), Proces Joanny D'arc w Ruen w roku 1431 Anny Seghers w reż. Konrada Swinarskiego (1960), Choucas Zofii Nałkowskiej w reż. Andrzeja Szafiańskiego (1961), Wujaszek Wania Antona Czechowa w reż. Andrzeja Szafiańskiego (1962), Cyd Pierre'a Corneille'a w reż. Ludwika René (1963), Kordian Juliusza Słowackiego w reż. Jerzego Antczaka (1963) oraz w Weselu Stanisława Wyspiańskiego w reż. Adama Hanuszkiewicza jako dziennikarz (1963), w Ostatniej broni führera z cyklu Stawka większa niż życie Andrzeja Szypulskiego i Zbigniewa Safjana w reż. Andrzeja Konica jako profesor Matthias (1965) i Oszukanej Thomasa Manna w reż. Ludwika René jako doktor Knepperges (1966), a także w przedstawieniach: Dziewczęta z Nowolipek Poli Gojawiczyńskiej w reż. Stanisława Wohla jako profesor (1970), Pan Tadeusz Adama Mickiewicza w reż. Adama Hanuszkiewicza jako Jankiel (1970), Akcja V Jerzego Janickiego w reż. Andrzeja Zakrzewskiego jako Schokora (1973) i w Poczdamie Ryszarda Frelka i Włodzimierza T. Kowalskiego w reż. Romana Wionczka jako Bolesław Bierut (1972).

Najbardziej znany jako Ksiądz Komodziński w Nocach i dniach Marii Dabrowskiej w reż. Jerzego Antczaka. Jego ostatnią rolą teatralną był Konrad w "Dziadach-Improwizacjach" w reżyserii Jerzego Grzegorzewskiego w warszawskim Teatrze Studio.

Zmarł 23 lutego 1988 w Warszawie i został pochowany w XIX-wiecznym grobie rodzinnym na cmentarzu ewangelicko-augsburskim przy ulicy Młynarskiej.