Aleksander Marek Kowalski

Por. rez. Aleksander Marek Kowalski s. Józefa i Leokadii z Kawczyńskich, ur. 7 X 1902 w Warszawie. Absolwent WSH i SPRPiech. w Zambrowie. Reprezentant Polski w hokeju na lodzie na olimpiadach w 1928 i 1932. W 1939 dyrektor V Oddziału Komunalnej Kasy Oszczę dnościowej w Warszawie. 3 IX 1939 zmobilizowany do OZ 13 DP. Żonaty z Janiną z Zawadzkich, miał córki Hannę i Ewę .

CAW, AP 5885; MiD WIH, Ł.W. z 3 IV 1940; AM 2129.

***

Aleksander Marek Kowalski (ur. 7 października 1902 w Warszawie, zm. 3 kwietnia 1940 w Lasku Katyńskim) – polski hokeista.

Absolwent Wydziału Bankowego Szkoły Głównej Handlowej. Obrońca. Reprezentant AZS Warszawa, z którym zdobył 5 tytułów mistrza Polski.

W reprezentacji Polski wystąpił 31 razy strzelając 6 bramek. Dwukrotnie wystąpił na Igrzyskach Olimpijskich w St. Moritz (1928) i Lake Placid (1932). Reprezentant Polski w czterech turniejach o mistrzostwo Europy (w 1928 drugie miejsce) oraz dwóch o mistrzostwo świata. Zdobywca tytułu akademickiego mistrza świata w 1928.

W 1930 wraz z Józefem Stogowskim i Tadeuszem Adamowskim zagrał w reprezentacji Europy w meczu przeciwko Kanadzie.

Po zakończeniu kariery zawodniczej działacz PZHL i sędzia hokejowy.

Porucznik Wojska Polskiego. 3 września 1939 został zmobilizowany, 25 września dostał się do niewoli sowieckiej i wywieziony do Kozielska. 3 kwietnia 1940 zamordowany w Lasku Katyńskim. Zidentyfikowany pod numerem 2129.

***

Dyrektor V Oddziału KKO w Warszawie, jeden z prekursorów hokeja lodowego w Polsce, wieloletni obrońca drużyny narodowej, olimpijczyk z St. Moritz (1928) i Lake Placid (1932), zginął w Lasku Katyńskim. Urodzony 7 października 1902 w Warszawie, syn Józefa i Leokadii z Kowczyńskich ukończył miejscowe Gimnazjum św. Stanisława Kostki (1924) i Wydział Bankowy Szkoły Głównej Handlowej (1928).

Pracę zawodową rozpoczął jako urzędnik w Ministerstwie Kolei i kontynuował ją w Komunalnej Kasie Oszczędności m. st. Warszawy, awansując w 1939 na stanowisko dyrektora V Oddziału KKO. Jeden z prekursorów hokeja lodowego w Polsce obok takich zawodników jak Adamowski, Tupalski, Rybak, Żebrowski, Kulej.

Zawodnik (1923-1933) 5-krotnego mistrza Polski (1927-1931) warszawskiego AZS, 31-krotny reprezentant kraju (1926-1932), czołowy obrońca (znakomite warunki fizyczne 186 cm i 78 kg), strzelec 6 bramek dla barw narodowych. 4-krotnie brał udział w mistrzostwach Europy (2 m. w 1929), 2-krotnie w mistrzostwach świata (1930, 1931), drużyna w której grał zdobyła tytuł akademickiego mistrza świata (1928).

W dowód uznania desygnowany (wraz ze Stogowskim i Adamowskim) do reprezentacji Europy (1930) przeciwko Kanadzie (0:9). Po zakończeniu czynnej kariery sportowej, Kowalski pozostał wierny hokejowi. Był czynnym działaczem PZHL i sędzią.

Jak wszyscy maturzyści ukończył Szkołę Podchorążych Rezerwy Piechoty w Zambrowie, a w latach 1931-1934 przebywał kilkakrotnie na obozach wojskowych w rejonie Baranowicz, po których odbyciu uzyskał awans do stopnia porucznika.

Zmobilizowany 3 września 1939 udał się przez Chełm Lubelski do miejsca przydziału służbowego - ośrodka 13 DP w Równem (3 batalion).

Jak wynika z relacji naocznych świadków, 25 września w Dubnie dostał się do niewoli sowieckiej i stamtąd przez miejscowość Niegorełoje wywieziony został do Kozielska. Ostatnia kartka pocztowa pisana stamtąd do rodziny pochodziła z 11 lutego 1940. Kilka tygodni później  na podstawie listy NKWD z  3.4.1940, poz. 31 Aleksander Kowalski został wywieziony do Lasku Katyńskiego i tam zamordowany. Zidentyfikowany pod numerem 2129.

Źródło: http://www.olimpijski.pl