Antoni Podraza

Antoni Podraza (ur. 15 października 1920 w Rzeszowie - zm. 28 stycznia 2008 w Krakowie) – historyk, działacz ruchu ludowego i laickiego, profesor Uniwersytetu Jagiellońskiego, dyrektor Instytutu Historii UJ (w latach 1972–1978 oraz 1981–1987).

Dzieciństwo spędził w Słobudce Koszyłowieckiej, do liceum uczęszczał w Żółkwi. W roku akademickim 1938/1939 rozpoczął studia historyczne na Uniwersytecie Lwowskim im. Jana Kazimierza, kontynuował je podczas okupacji na tajnych kompletach i na Uniwersytecie Lwowskim im Iwana Franki ukończył po przyjeździe do Krakowa w 1946 na Uniwersytecie Jagiellońskim. W tym samym roku podjął pracę jako asystent w Katedrze Historii Rolnictwa na Wydziale Rolnym UJ u prof. Stefana Inglota .W 1951 przeniesiony został do Katedry Historii Polski Feudalnej kierowanej przez prof. Romana Grodeckiego. W latach 1954-1969 pracował w Katedrze Historii Narodów ZSRR. W 1959 uzyskał doktorat z nauk humanistycznych, w 1961 rada wydziału nadała mu stopień doktora habilitowanego. W latach 1969 -1991 był kierownikiem Zakładu Historii Polski Nowożytnej UJ. Nominację profesorską uzyskał w 1975 roku.W 1983 wybrany został do Krajowej Rady Towarzystwa Przyjaźni Polsko-Radzieckiej W latach 1945–1949 członek PSL mikołajczykowskiego, w latach 1946–1947 członek Zarządu Grodzkiego PSL w Krakowie i członek redakcji ludowego miesięcznika ideowo-wychowawczego "Wieś i Państwo". Kandydat do Sejmu Ustawodawczego z listy PSL w Okręgu nr 46 (Kraków) w wyborach 19 stycznia 1947. Udział w kampanii wyborczej przypłacił aresztowaniem. Od 1949 członek ZSL. W latach 1980-1983 członek Naczelnego Komitetu ZSL a w latach 1989–1990 wiceprezes Rady Naczelnej PSL Odrodzenie. Od 2004 do śmierci w 2008 honorowy prezes Polskiego Stronnictwa Ludowego. W latach 1994-2006 był prezesem Rady Wojewódzkiej Towarzystwa Kultury Świeckiej w Krakowie. Otrzymał również godność honorowego prezesa TKŚ w Krakowie, którą nosił aż do śmierci. Ostatni raz publicznie wystąpił 19 stycznia 2008 na spotkaniu małopolskich ludowców zorganizowanym w Teatrze im. Juliusza Słowackiego. Pogrzeb profesora odbył się 2 lutego 2008 urna z prochami spoczęła w Alei Zasłużonych Cmentarza Rakowickiego, nad mogiłą ustawiono w październiku 2008 nagrobek z popiersiem dłuta Mariana Koniecznego.